Κανείς όμως δεν τον έβρισκε από τις επτά και τέταρτο ως τις οκτώ. Όσο δεν το σήκωνε τόσο επέμεναν γιατί τόσο μεγάλωναν οι φόβοι ότι το δημοσίευμα ισχύει και... δώσ' του ξανά τηλέφωνο...
Ο Παπακωνσταντίνου είχε πάρει το αεροπλάνο της γραμμής και θα πήγαινε Λουξεμβούργο μέσω Μονάχου.
Μόλις λοιπόν κατέβηκε και άνοιξε το κινητό αυτό άρχισε να χτυπάει σαν δαιμονισμένο, ερχόταν τα μηνύματα για τις αναπάντητες το ένα πίσω απ' το άλλο... Ίσα με 600 λέγεται ότι έλαβε...
Αν λοιπόν αυτή η πληροφορία έχει βάση, μας αποδεικνύει περίτρανα, ότι ο τόπος μας, δεν κυβερνάται από μια συγκροτημένη και καθ’ όλα νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση, αλλά από μια ομάδα ανθρώπων, λίγων στον αριθμό, που βρίσκονται στις θέσεις που βρίσκονται, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν ποιος ξέρει ποιους, αφεντάδες. Όλες τους οι κινήσεις, γίνονται στα κρυφά και στα μουλωχτά. Το μόνο που τους λείπει, είναι η κουκούλα…