ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ του –καταδικαστικού, όπως αποδείχθηκε, για τη χώρα και τους πολίτες– Μνημονίου, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν επρόκειτο να τεθεί σε κίνδυνο η εθνική μας κυριαρχία. Δυστυχώς, η προσφυγή της ελληνικής κυβέρνησης στο μηχανισμό στήριξης της Τρόικας όχι μόνο αποτέλεσε την απαρχή μιας σταδιακής, δραματικής άλωσης της εθνικής μας κυριαρχίας, αλλά μετέφερε, ουσιαστικά, το κέντρο λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Καθ’ όλο αυτό το διάστημα, η περιώνυμη Τρόικα έχει εγκαθιδρύσει στη χώρα μας ένα καθεστώς ιδιότυπης οικονομικής κατοχής, επιβάλλοντας σκληρές, ακραίες αποφάσεις, αιματηρές για τον ελληνικό λαό και καταστροφικές για την Ελλάδα, καθώς έχουν καταδικάσει την οικονομία σε βαθιά ύφεση και την κοινωνία στη φτώχεια. Και όλα αυτά, φυσικά, με τη συναίνεση της κυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία εμφανίζεται αδύναμη να διαπραγματευθεί αποτελεσματικά με τους ξένους.
ΤΩΡΑ, ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΗΓΕΤΕΣ εμφανίζονται να έχουν νέες παράλογες απαιτήσεις, προκειμένου να συνεχίσουν τη χορήγηση των δανείων. Φθάνουν, μάλιστα, στο σημείο, σύμφωνα με τους «Financial Times», να περιλαμβάνουν στις απαιτήσεις τους να αναλάβουν οι ξένοι την είσπραξη των φόρων, καθώς και την ιδιωτικοποίηση κρατικών στοιχείων ενεργητικού. Πρόκειται, ασφαλώς, για πρωτοφανή ξένη παρέμβαση, που αποτελεί, στην πραγματικότητα, απαίτηση εκχώρησης της πλήρους εθνικής κυριαρχίας στον τομέα της ελληνικής οικονομίας και, φυσικά, υπερβαίνει τα όρια νομιμοποίησης της κυβέρνησης να την αποδεχθεί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία δείχνει ότι φοβάται να διαπραγματευθεί με την Τρόικα και δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει η ίδια τη χώρα.