ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ που τέθηκε χθες από την κυβέρνηση, διά της διορισμένης επιτρόπου Μαρίας Δαμανάκη, είναι πλέον σαφές: Ή μπαίνει φόρος στην γκαζόζα ή επιστρέφουμε στη δραχμή! Προκαλεί τουλάχιστον οργή ο απερίσκεπτος και επικίνδυνος τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός και οι συμβουλάτορές του αντιμετωπίζουν τα θέματα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν και μόνο στο άκουσμα της δραχμής ο μέσος αποταμιευτής σκέπτεται το πώς θα διασφαλίσει τις καταθέσεις του, και όλοι ξέρουμε πόσο σημαντική για την ευστάθεια της χώρας είναι η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα.
Το δίλημμα της κυρίας Δαμανάκη θα ήταν πιστευτό πέρυσι. Αλλωστε, το είχε θέσει τότε ο κ. Παπανδρέου λέγοντας: Ή υπογράφετε το Μνημόνιο ή χρεοκοπούμε. Δώδεκα μήνες μετά η κυβερνητική παρέα επανέρχεται με θράσος και απειλεί: Επειδή εφαρμόσαμε το Μνημόνιο αλλά φέτος ο Προϋπολογισμός θα ξεφύγει 6 δισ. ευρώ, δεχθείτε και άλλα μέτρα πριν σας χρεοκοπήσω.
ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ τον πολιτικό εκβιασμό και την πρόθεση της κυβέρνησης να εκφοβίσει τους πολίτες. Το γνωρίζουμε το παιχνίδι. Ομως πλέον ποιος εκφοβίζεται περισσότερο: Ενας βουλευτής για να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ή ένας καταθέτης; Κανείς δεν είναι τρελός να θέλει την καταστροφή της χώρας του, όμως όλοι οι σκεπτόμενοι Ελληνες γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να επέλθει σωτηρία με την επέκταση της αποτυχημένης συνταγής της υπερφορολόγησης και της ύφεσης. Εάν η είσοδος του ΔΝΤ ήταν το δήθεν «περίστροφο» του κ. Παπανδρέου προς τους δανειστές του, τώρα η απειλή της δραχμής είναι ένα όπλο μαζικής καταστροφής που ο πρωθυπουργός με απίστευτη πολιτική αφέλεια το στρέφει κατά της οικονομίας. Και όπως το περίστροφο του ΔΝΤ εκπυρσοκρότησε στα χέρια του Παπανδρέου, πολύ φοβόμαστε ότι θα συμβεί το ίδιο με το φόβητρο της δραχμής εάν η κυβέρνηση συνεχίσει να πορεύεται με την ίδια πολιτική ανοησία που τη διακρίνει έως τώρα…