«Η κυρία Δαμανάκη είναι συγχωριανή μου, είναι από το ίδιο χωριό απ' όπου κατάγομαι και εγώ στην Κρήτη. Πολλές βραδιές που της είπα να βγούμε δεν δέχτηκε, δεν ήταν παρών. Δεν μιλάει με εμάς τους Ευρωβουλευτές πάρα πολύ. Λέει κάτι το οποίο με πειράζει πάρα πολύ και επηρεάζει την ευρωπαϊκή πορεία πάρα πολύ. Έρχεται μία ελληνίδα σε πολύ υψηλή θέση, η πιο υψηλή θέση στην Ευρώπη για κάποιον Έλληνα πολιτικό και λέει ''σαχλαμάρες''.
Στην Ευρώπη αυτό συζητείται μόνο θεωρητικά από καθηγητές πανεπιστημίου. Δεν υπάρχει ένα τέτοιο σενάριο. Είναι φήμες, δεν είναι πληροφορίες. Αν αυτό είναι σχέδιο του κου Παπανδρέου και της κυβέρνησης, δεν το πιστεύω, τότε μία τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί. Αυτό που είπε είναι επικίνδυνο. Τι θα γίνει αν πάνε τώρα όλοι οι Έλληνες στις τράπεζες να στείλουν τα λεφτά τους στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στη Γαλλία;».
Φανταστείτε τώρα, ότι ο συγκεκριμένος κύριος, μονίμως λιβανίζει τον Παπανδρέου. Πως μπορούμε τώρα να χαρακτηρίσουμε το άδειασμα του στην Δαμανάκη; Εμμέσως, τα χώνει στον ΓΑΠ, διότι η Δαμανάκη σ’ αυτή την περίπτωση, λειτούργησε ως λαγός του Παπανδρέου και του κινήματος.