Στο ευρωμικροσκόπιο τα θέματα διαφάνειας στο Ελληνικό

Ρεπορτάζ : Κύρα Αδάμ
Από : Ελευθεροτυπία

«...Η περιοχή του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού πρέπει να δοθεί στους Αραβες επενδυτές από το Κατάρ με διακρατική συμφωνία και όχι με διαγωνισμό - αν γίνει διαγωνισμός το Κατάρ δεν θα συμμετάσχει...», ανέφερε στις 28/2 ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης σε συνέντευξη Τύπου.

Χθες, ο κ. Παμπούκης, έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, όταν ερωτήθηκε αν στο έργο του Ελληνικού θα υπάρξει απ' ευθείας ανάθεση ή διαγωνισμός, απάντησε :

«...Ούτε ανάθεση θα γίνει και σκεφτόμαστε τι μορφή θα έχει η διαγωνιστική διαδικασία. Προφανώς θα υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις για κάποιον ο οποίος έχει την πραγματική δυνατότητα να συμμετάσχει σ' αυτό, εφ' όσον έχει ενδιαφέρον να παρουσιαστεί. Είναι προφανές αυτό...».

Οι δυο αυτές τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργού με διαφορά τριών μηνών πιστοποιούν ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης, που έχει δεσμευθεί στο σχετικό μνημόνιο με την κυβέρνηση του Κατάρ (άρθρο 2 σημ. 3) να προχωρήσει στα γρήγορα σε απ' ευθείας ανάθεση του Ελληνικού στο Κατάρ, δεν προχώρησαν τόσο εύκολα.

Οι ελληνικές αυτές προθέσεις δεν πέρασαν απαρατήρητες από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η «Ε» έχει ήδη επικοινωνήσει με τα επιτελεία των αρμόδιων επιτρόπων Αλμούνια και Μπαρνιέ και αποκόμισε την εντύπωση ότι η Κομισιόν είναι απολύτως ενημερωμένη για τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την εταιρεία του Κατάρ για την επένδυση στο Ελληνικό.

Η διαφάνεια

Καλά πληροφορημένες κοινοτικές πηγές στις Βρυξέλλες εξήγησαν στην «Ε» ότι τέτοιου τύπου «δοσοληψίες» μεταξύ κρατών-μελών και ιδιωτικών ή όχι εταιρειών, η αξία του αντικειμένου των οποίων ξεπερνά ένα ορισμένο ποσό (σ.σ. η επένδυση στο Ελληνικό το ξεπερνά πολλές φορές), πρέπει να γίνονται με απόλυτη διαφάνεια.

Η διαφάνεια διασφαλίζεται μέσω της δημόσιας προκήρυξης ενός εθνικού (εσωτερικού) ή διεθνούς διαγωνισμού. Μια ανοιχτή πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στην οποία μία ή περισσότερες εταιρείες εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους γραπτώς και με συγκεκριμένα έγγραφα [τεύχη προδιαγραφών (cahiers de charge)] για το πώς σκοπεύουν να δράσουν ακριβώς, τι κεφάλαια σκοπεύουν να επενδύσουν, τι έργα συγκεκριμένα και κοστολογημένα σχεδιάζουν να κάνουν κ.λπ.

Στη συνέχεια, με επίσημες κρατικές και δικαιολογημένες αποφάσεις επιλέγεται ο ανάδοχος του έργου.

Οι ίδιες κοινοτικές πηγές δεν αποκλείουν καθόλου η μέθοδος που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση για την «αξιοποίηση» του Ελληνικού να παραβιάζει τους κοινοτικούς κανόνες της Εσωτερικής Αγοράς (κρατικές συμβάσεις) αλλά και αυτές του κοινοτικού Ανταγωνισμού.

Και τούτο διότι χρειάζεται ειδική μελέτη και από τις υπηρεσίες των δύο αρμοδίων γενικών διευθύνσεων της Κομισιόν (Εσωτερικής Αγοράς και Ανταγωνισμού).

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τη διεύθυνση Ανταγωνισμού, θα πρέπει -αφού πρώτα ενημερωθεί σχετικά από την Αθήνα- να διερευνήσει την υπόθεση, προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα «συγκεκαλυμμένης κρατικής ενίσχυσης» (aide d' etat deguisee), πίσω από τις διμερείς, αδιαφανείς διαπραγματεύσεις μεταξύ της εταιρείας του Κατάρ και της ελληνικής κυβέρνησης.

Από νομικούς κύκλους της Κομισιόν το βάρος πέφτει και στην παραβίαση των κανόνων της Εσωτερικής Αγοράς. Ανέφεραν μάλιστα στην «Ε» οι κύκλοι αυτοί, ότι υπάρχει παραβίαση του Κοινοτικού Δικαίου Δημοσίων Συμβάσεων, αφού η μεθόδευση για το κλείσιμο της συμφωνίας που έχει επιλέξει η κυβέρνηση με την εταιρεία του Κατάρ χωρίς διεθνή διαγωνισμό, αγνοεί τους κανόνες που διέπουν το δικαίωμα εγκατάστασης, το δικαίωμα παροχής υπηρεσιών και το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης. Ετσι, άλλες εταιρείες, ελληνικές ευρωπαϊκές ή τρίτων χωρών που θα επιθυμούσαν να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την ανάληψη του έργου, αποκλείονται ντε φάκτο.

Τέλος, οι ίδιοι νομικοί κύκλοι θεωρούν ότι η μέθοδος που επέλεξε η ελληνική κυβέρνηση την οδηγεί κατ' ευθείαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, διότι συνιστά σαφή παραβίαση του Κοινοτικού Δικαίου σε πολλούς τομείς.

Χαρακτηριστικά, κοινοτικός νομικός εξέφρασε την άποψη ότι αν η κυβέρνηση επιμείνει, τότε θα ζήσουμε αυτή τη φορά... τον «βασικό μέτοχο» των Γ. Παπανδρέου, Χ. Παμπούκη.