Το έκανε με τον ίδιο τρόπο που υποσχόταν ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, μετά την κάθε επικαιροποίηση του μνημονίου, ότι δεν θα πληγούν τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα…
Τα επιχειρήματα του κυβερνητικού εκπροσώπου για τη στάση του κ. Παπανδρέου, καθώς προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να προκαλούν τη θυμηδία και να καταρρακώνουν περαιτέρω την κυβερνητική αξιοπιστία. Η προσποιητή «αγανάκτηση» των δηλώσεών του προδίδει μόνον τον πανικό τους από τη δημόσια αποκάλυψη.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η υπόθεση συνιστά μια πρωτοφανή πολιτική εξαπάτηση, καθώς η κυβέρνηση διεξήγαγε παρασκηνιακές συνομιλίες, καλυπτόμενες από τακτικές εσκεμμένης παραπλάνησης, και με στόχους παρά και ενάντια στις διαθέσεις της κοινωνίας.
Και για το λόγο αυτό η κυβέρνηση δεν δίνει καμία απάντηση επί της ουσίας των ερωτημάτων που προκύπτουν.
Και είναι πολλά τα «Γιατί» για τη στάση του πρωθυπουργού. Ενώ, υποτίθεται, γνώριζε τη δύσκολη κατάσταση της οικονομίας:
• Γιατί δεν έκανε τίποτε για να αποτρέψει την δυσμενέστερη εξέλιξη;
• Γιατί πήραν, αντιθέτως, μέτρα που επιδείνωσαν την κατάσταση;
• Γιατί έκαναν, ο ίδιος και ο κ. Παπακωνσταντίνου, δηλώσεις μειωτικές για τη χώρα, οι οποίες προκάλεσαν εντέλει την εκτίναξη των spreads;
• Γιατί δεν δανείστηκαν όταν τα spreads ήταν χαμηλά;
• Γιατί συνέχιζε αδιαλείπτως να παραπλανά τον ελληνικό λαό, μη λέγοντας την αλήθεια, για να έλθει στο τέλος και να βάλει το περιβόητο «πιστόλι» στο κρόταφο της ελληνικής κοινωνίας με το εκβιαστικό δίλλημα του μονόδρομου;
Και επιπλέον ρωτάμε :
• Ποιος αντικειμενικός παρατηρητής θα χαρακτήριζε την εν γένει στάση του κ. Παπανδρέου ως υπεύθυνη;
• Γεννά ή όχι πλήθος άλλων ερωτημάτων για τα κίνητρα της συγκεκριμένης μεθόδευσης;
Γνωρίζουμε, βέβαια, εκ των προτέρων ότι ειλικρινή απάντηση από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ δεν θα λάβουμε. Έχουν δώσει εξετάσεις αξιοπιστίας επί είκοσι μήνες και έχουν αποτύχει παταγωδώς.
Οι πολίτες, όμως, έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς συντονισμό, και κυρίως χωρίς ειλικρίνεια απέναντι στους πολίτες.
Και στη σημερινή δυσχερή συγκυρία για τη χώρα, που ταλανίζεται από μια γενικευμένη κρίση, η αναξιοπιστία δεν είναι απλά απογοητευτική, είναι επικίνδυνη…
Σημεία Επικαιρότητας Πολιτικού Σχεδιασμού Ν.Δ.