Εντάξει, ζούμε στην χώρα που όλοι θέλουν να’ ναι πρόεδροι. Δεν αποτελείται εξαίρεση αυτού του κανόνα λοιπόν. Θέλετε σώνει και καλά να είστε πρόεδρός κάπου. Τόσα ιδρύματα υπάρχουν. Γιατί δεν δοκιμάζεται εκεί; Έχω την αίσθηση, ότι η πολιτική πλέον σας έχει ξεπεράσει οικογενειακώς. Ξέρετε γιατί τα λέω όλα αυτά;
Διότι εκτός των άλλων κυρία μου, είστε και αγνώμων και αχάριστη. Όχι μόνο απέναντι στην παράταξη που σας ανέδειξε, κρατώντας σας στον αφρό της κοινωνικό πολιτικοοικονομικής ζωής του τόπου, αλλά είστε αγνώμων και αχάριστη, απέναντι και σε επί μέρους πρόσωπα που σας έχουν στηρίξει στο παρελθόν, με προσωπικό κόστος και μην υπολογίζοντας τίποτα. Απλά θα σας θυμίσω την περίπτωση του Ν. Κακλαμάνη. Ο κ. Κακλαμάνης, στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία της Ν. Δ., είχε βγει στα κεραμίδια για την στήριξή σας. Εσείς τώρα που κρύβεστε; Ξεχάστε τη Ν. Δ., αν αυτό αποτελεί πρόβλημα. Στον άνθρωπο Ν. Κακλαμάνη, που ρίσκαρε πολλά με το να σας υποστηρίξει, το είδαμε άλλωστε και στον πρώτο γύρο για την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν οφείλεται τίποτα; Αντιθέτως, απ’ ότι μαθαίνω, στα μουλωχτά τελείως, τον υποσκάπτεται κιόλας, στηρίζοντας τον αντίπαλό του…
Σε κάθε περίπτωση, εγώ δεν σας εύχομαι κάτι, για το … νέο σας αυτό ξεκίνημα. Μου αρκούν οι ευχές που θα πάρετε από τον αγαπημένο σας πατέρα!
ΉΡΩΝ