Τα μηνύματα της κάλπης

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 πέρασαν στην ιστορία. Πολλά μπορούν να ειπωθούν αυτές τις ώρες για τα αποτελέσματα τους. Πρώτιστο μέλημα μας είναι μια ψύχραιμη προσέγγιση των όσων έδωσε η κάλπη. Κύριο χαρακτηριστικό λοιπόν των εκλογών αυτών και μεγάλος νικητής τους είναι δίχως αμφιβολία η αποχή, που στον β’ γύρο ειδικότερα, ξεπέρασε το 50%. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ένας στους δύο πολίτες, αδιαφόρησε για τα όσα συμβαίνουν στο πολιτικό προσκήνιο εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την οργή του, για τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο μέσος πολίτης εξ’ αιτίας λαθών, κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης του εθνικού πλούτου κατά τα παρελθόντα πολλά έτη.

Χωρίς αμφιβολία επίσης μεγάλος νικητής, είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, που με βάση τα αποτελέσματα, παίρνει μια ισχνή ψήφο εμπιστοσύνης από τους πολίτες με κρυμμένο πίσω απ’ αυτήν την ψήφο εμπιστοσύνης ένα μήνυμα που λέει πολύ απλά και λαϊκά … να δούμε που το πάει.

Απ’ την άλλη πλευρά, υπάρχουν και οι χαμένοι από αυτές τις εκλογές. Κατά την άποψή μου στους χαμένους, συμπεριλαμβάνεται ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντ. Σαμαράς. Η ήττα του, σαφώς και δεν οφείλεται σ’ αυτά καθ’ αυτά τα τελικά αποτελέσματα της κάλπης, όσο στο τι συνέβη και ήρθαν αυτά. Η διαχείριση επικοινωνιακά των αποτελεσμάτων της προηγούμενης Κυριακής που τον ευνοούσαν σαφώς, έγινε με πολύ λάθος τρόπο. Προσπάθησε και πιστεύω λάθος, να δώσει την εντύπωση, ότι το αποτέλεσμα του α’ γύρου είναι καθαρά δική του επιτυχία. Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή για τη Ν.Δ. είναι η σύνθεση κι όχι η περιχαράκωση μιας παράταξης γύρω από έναν αρχηγό που δεν ακούει κανέναν και πιστεύει ότι η άποψή του είναι και η μόνη σωστή.

Θα μου πείτε, γιατί να μην το δει έτσι; Συμφωνώ μέχρι έναν βαθμό. Απ’ την άποψη ότι ουσιαστικά έδωσε αυτή την μάχη εντελώς μόνος. Με μια κοινοβουλευτική ομάδα παντελώς απούσα, με τους μισούς να κοιτάνε η καλύτερα να γλυκοκοιτάνε το υπό ίδρυση κόμμα της Ντ. Μπακογιάννη και με πολλούς να σφυρίζουν αδιάφορα μετρώντας το πολιτικό κόστος. Πάντως, υπάρχει και μια Τρίτη ομάδα βουλευτών, που μην ανήκοντας ούτε στην μια ούτε στην άλλη ομάδα, στήριξαν ανοιχτά, με γνώμονα το προσωπικό τους και μόνο συμφέρον, υποψηφίους από άλλους συνδυασμούς. Για όλα αυτά λοιπόν, θα πρέπει να υπάρξει σοβαρός και σε βάθος διάλογος που σαν κύριο χαρακτηριστικό να έχει την σύνθεση της παράταξης και όχι την περεταίρω περιχαράκωσή της.

Αναγνώστης(πληγωμένος Νεοδημοκράτης)