Παρατηρώντας το εκλογικό αποτέλεσμα σε όλους τους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας μπορούμε εύκολα να εξάγουμε το συμπέρασμα πως ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών είναι αρχικά η ΑΠΟΧΗ και στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ. Πάντως σίγουρα δεν είναι η Νέα Δημοκρατία όσο και αν μας πονάει αυτό.
Επαληθεύτηκε ακόμα μια φορά η γνωστή ρήση «η ψήφος είναι σοφή» καθώς το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υπέπεσε σε σωρεία λαθών σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αλλά πολύ περισσότερο στην εβδομάδα μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου.
Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά βιάστηκε να μιλήσει για ολική επαναφορά ενώ στην πραγματικότητα, μελετώντας δίχως κομματικές παρωπίδες τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου, κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν ίσχυε.
Τι εννοώ: Η Νέα Δημοκρατία στον πρώτο γύρο έχασε 500 χιλιάδες ψηφοφόρους σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2009. Πιο συγκεκριμένα έχασε 500 χιλιάδες πιστούς οπαδούς και στρατιώτες που την εμπιστεύτηκαν και τη στήριξαν στην πιο δύσκολη και άσχημη εποχή της και δεν την εμπιστεύτηκαν τώρα απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που έχει κόψει μισθούς και συντάξεις στη πλειονότητα των Ελλήνων. Απέναντι σε ένα ΠΑΣΟΚ που ουσιαστικά έχει βυθίσει τη χώρα στη μιζέρια, στην ύφεση, στην ανεργία και στα λουκέτα.
Η αλήθεια είναι πως ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας συμβιβάστηκε σε αρκετές περιπτώσεις με τις επιλογές των υποψηφίων και ο λαός τον τιμώρησε. Προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες και αυτό το πλήρωσε.
Όσον αφορά το Δήμο Αθηναίων, ο κ. Σαμαράς έτρεξε να στηρίξει τον κ. Κακλαμάνη μετά από όλα όσα τον είχε κατηγορήσει ο τελευταίος κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών της 29ης Σεπτεμβρίου. Τον στήριξε επειδή ήθελε να κρατήσει τις ισορροπίες μέσα στο κόμμα του και φοβούμενος ίσως ότι ο απερχόμενος δήμαρχος μπορεί να έχει τη στήριξη της Ντόρας και να εκλεγεί. Το αποτέλεσμα σίγουρα δεν το δικαίωσε καθώς ο κ. Κακλαμάνης έχασε το Δήμο και η Νέα Δημοκρατία κληροδότησε μια ήττα στο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας ύστερα από 26 ολόκληρα χρόνια και όπως φαίνεται ο κ. Κακλαμάνης θα προσχωρήσει στο στρατόπεδο της κ. Μπακογιάννη. .
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην Πελοπόννησο. Η ήττα του Δράκου ήταν ήττα γοήτρου καθώς γκρεμίστηκε το κάστρο που κατάγεται ο Πρόεδρος, οι δύο αντιπρόεδροι και ο γραμματέας του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η επιλογή του Δράκου ήταν και αυτή μια καθαρά επιλογή διατήρησης ισορροπιών. Είμαι σίγουρος πως αν είχε τοποθετήσει κάποιον άλλο όπως τον κ. Μανώλη ή τον κ. Δασκαλάκη το αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα διαφορετικό. Αλλά και διαφορετικό να μην ήταν θα ήταν τουλάχιστον μια παλικαρίσια ήττα έχοντας υποψηφίους που τους στήριζε πραγματικά ο Σαμαράς (βλέπε Γκιουλέκας).
Τώρα όσον αφορά τον Πειραιά όπως είπαμε και στην αρχή «ο τολμών νικά». Είμαι σίγουρος πως κλειδί για την επιτυχία του Μιχαλολιάκου ήταν η απόφασή του να παραιτηθεί από Βουλευτής και να αφοσιωθεί στην αυτοδιοίκηση. Οι Πειραιώτες τιμούν τους μάγκες και αυτό φάνηκε στη κάλπη.