Όπως είχε πει χαρακτηριστικά, «η μείωση των μισθών είναι ένα πολύ επώδυνο μέτρο, αλλά και ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική και να μπορεί και πάλι να πουλά τα προϊόντα της».
Ο κ. Παπακωνσταντίνου έσπευσε να καθησυχάσει τους πολίτες την επόμενη μέρα λέγοντας πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη για οποιεσδήποτε περαιτέρω παρεμβάσεις σε ότι αφορά τις μισθολογικές πολιτικές στον ιδιωτικό τομέα.
Κατά τα λεγόμενα του τότε ήταν «αχρείαστες οι μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα». Θεωρούσε ότι «οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων» και ότι «δεν υπάρχει ανάγκη για οποιαδήποτε περαιτέρω άμεση παρέμβαση από την κυβέρνηση στο πλαίσιο αυτό». Όμορφα τα λόγια του υπουργού Οικονομικών την συγκεκριμένη χρονική στιγμή… Το παραμύθι όμως κράτησε για λίγο…
Όλοι μας γνωρίζαμε ότι το παιχνίδι ήταν στημένο για την επομένη των αυτοδιοιηκητικών εκλογών. Η κυβέρνηση τώρα κατά τα λεγόμενα της διαπραγματεύεται σκληρά τις επιχειρησιακές συμβάσεις, αλλά στο τέλος θα εφαρμοστούν αυτά που έχουν υπογράψει στο μνημόνιο. Και η επιτυχία της θα πρόσκειται αυτή τη φορά στο εφιαλτικό δίλλημα της απόλυσης ή μείωσης του μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Αν σας έλεγαν ότι για να μην απολυθείτε θα πρέπει να σας κόψουμε 10-15% από τον μισθό, τι θα κάνατε;;; Φυσικά, θα δεχόσασταν τους όρους από την στιγμή που έχετε να θρέψετε και άλλα στόματα. Είναι τόσο άσχημη η κατάσταση στην αγορά που κανένας δεν θα ήθελε να χάσει την δουλειά ην συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Το μοντέλο που προωθεί στην χώρα μας η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες. Κατακρεουργεί την μεσαία τάξη και κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Ακολουθούν δύσκολα χρόνια για την νέα γενιά, η οποία δεν έχει καταλάβει ακόμα που οδηγείται. Μας προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι η νεολαία προτιμά να χάσει μάθημα με ανούσιες πορείες μόνο και μόνο για τον χαβαλέ. Φυσικά, στην καθοδήγηση σημαντικό ρόλο παίζουν οι γονείς που τα έχουν κακομάθει με την υπερπροστατευτικότητα τους. Αυτοί είναι που πρέπει να τους δώσουν το ερέθισμα να ξυπνήσουν από τον λήθαργο της απάθειας για την σημερινή κατάσταση και να δουν ότι με την νοοτροπία τους το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται συμμέτοχοι του παιχνιδιού που υπονομεύει το μέλλον τους.
*** Το σκίτσο είναι του Στάθη από την Ελευθεροτυπία