Αποσπάσματα από το Α μέρος της συνέντευξης στις 31/1/11
ΕΡ: Κύριε πρόεδρε, χρειάζεται ο τόπος πρόωρες εκλογές ή αυτές πρέπει να γίνουν στο τέλος της τετραετίας;
Απάντηση: Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που, παρά τη μεγάλη εκλογική νίκη της πριν από 15 μήνες, βρίσκεται σε ραγδαία πτώση, χωρίς ελπίδα ανάκαμψης.
Εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε και δέσμια ενός Μνημονίου που υπέγραψε χωρίς καν να το διαπραγματευτεί βλέπει τον πολιτικό της χρόνο να εξαντλείται με εντυπωσιακή ταχύτητα.
Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία ανακάμπτει δυναμικά και καλύπτει τη διαφορά που τη χώριζε από το ΠΑΣΟΚ μόλις πριν από έναν χρόνο…
Αυτή την ανοδική πορεία πρέπει να τη συνεχίσουμε μέχρι να γίνει αδιαμφισβήτητο πλειοψηφικό ρεύμα.
Την επόμενη ημέρα των εκλογών θα πρέπει να διαχειριστούμε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, προκειμένου να βγάλουμε τη χώρα μια ώρα αρχύτερα από τον εναγκαλισμό του Μνημονίου. Και ταυτόχρονα να πραγματοποιήσουμε όλες εκείνες τις μεγάλες δομικές τομές, που απαιτούνται για να αλλάξουμε οριστικά το σημερινό ξεπερασμένο μοντέλο διακυβέρνησης. Και το σημερινό αναπτυξιακό μοντέλο που έχει φτάσει σε πλήρες αδιέξοδο.
Γι’ αυτό η στρατηγική που επιλέξαμε δεν στηρίζεται στη θεωρία του «ώριμου φρούτου» ούτε στην υπονόμευση και τον λαϊκισμό, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ για να γίνει κυβέρνηση.
Εμείς παλεύουμε καθημερινά να αναδείξουμε τη δική μας εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, ανατρεπτική αλλά και υπεύθυνη συνάμα, ώστε να φέρουμε κοντά μας το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, να δημιουργήσουμε αληθινό πλειοψηφικό ρεύμα. Και να μπορέσουμε να κυβερνήσουμε αποτελεσματικά.
Η προσπάθειά μας βρίσκει καθημερινά ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση. Πλησιάζουμε τον στόχο. Οσο πιο μεγάλο μέρος της κοινωνίας φέρουμε κοντά μας, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να ανορθώσουμε, ως κυβέρνηση, την Πατρίδα μας.
Ταυτόχρονα, βέβαια, είμαστε έτοιμοι και για το ενδεχόμενο μιας ξαφνικής «απόδρασης» της κυβέρνησης, μέσω πρόωρων εκλογών…
ΕΡ: Η σημερινή κυβέρνηση αυξάνει συνεχώς τον ΦΠΑ προσπαθώντας να αυξήσει τα έσοδα. Αν ήταν στην κυβέρνηση η Ν.Δ., τι θα κάνατε; Θα παίρνατε το ρίσκο να κάνετε μειώσεις στον ΦΠΑ;
Απάντηση: Θα προχωρήσουμε σε διαπραγματεύσεις για τη δραστική αλλαγή των όρων των Μνημονίου, πράγμα που αφορά πρωτίστως τη μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών. Του ΦΠΑ, ασφαλώς, αλλά όχι μόνο του ΦΠΑ. Ετσι θα δοθεί άμεσα ανάσα στην Οικονομία.
Φυσικά, στόχος μας είναι να βγούμε από το Μνημόνιο όσο γίνεται γρηγορότερα. Αλλά μέχρι να βγούμε -και για να καταφέρουμε να βγούμε- πρέπει να αλλάξουμε τους όρους του Μνημονίου που προκαλούν ασφυξία. Να τους χαλαρώσουμε.
Μπορούμε να το διαπραγματευτούμε αυτό με τους εταίρους μας. Κι έχουμε πολλούς τρόπους να το κάνουμε.
Αυτό έκανε η Ιρλανδία, που δεν απέφυγε το δικό της Μνημόνιο, αλλά διαπραγματεύτηκε σκληρά και κατάφερε να διατηρήσει τον χαμηλό συντελεστή φορολογίας του 12,5%.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν διαπραγματεύτηκε το παραμικρό. Κι αυτό πληρώνουμε τώρα. Αυτό μπορεί να αλλάξει. Και θα το αλλάξουμε…
ΕΡ: Πιστεύετε ότι η καθυστέρηση του κ. Παπανδρέου στη λήψη αποφάσεων (όταν εσείς σχεδόν φωνάζατε να πάρει μέτρα) έκρυβε δόλο ή ήταν λάθος εκτίμηση;
Απάντηση: Ας δεχθούμε ότι ήταν λάθος εκτίμηση. Αλλά πρώτον, έγιναν πολλές «λάθος εκτιμήσεις», και μάλιστα επί έξι μήνες. Εδώ διέσυρε μόνος του τη χώρα του κι εκτόξευε τα spreads επί μήνες…
Δεύτερον, δεν ήταν που ο ίδιος έκανε λάθος. Φόρτωνε και τις συνέπειες των λαθών του σε άλλους. Κι αυτό δεν καταπίνεται εύκολα.
Μέχρι που άρχισαν να του το λένε κι απ’ έξω…
ΕΡ: Τι πιστεύετε για τον δημόσιο τομέα της χώρας; Χρειάζεται να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων και, αν ναι, με ποιον τρόπο;
Απάντηση: Ναι, πρέπει να μειωθεί. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει -για να είμαστε ρεαλιστές- μόνο σε συνθήκες ανάπτυξης της Οικονομίας.
Και μπορεί να γίνει μόνο με πάγωμα των προσλήψεων για ένα ή δύο χρόνια και με εφαρμογή του κανόνα μια πρόσληψη για κάθε πέντε συνταξιοδοτήσεις στη συνέχεια.
Αλλιώς, αν προχωρήσει το κράτος σε μαζικές απολύσεις, αυτά που θα χάνει σε αποζημιώσεις των απολυομένων, σε επιδόματα ανεργίας και σε απώλειες φορολογικών εσόδων θα είναι πολλαπλάσια απ’ αυτά που θα κερδίζει από τη μείωση δαπανών.
Για πολλούς λόγους -κι όχι μόνο για οικονομικούς- οι μαζικές απολύσεις από το Δημόσιο πρέπει να απορριφθούν.
ΕΡ: Ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα μεγάλα λάθη της κυβέρνησης Καραμανλή;
Απάντηση: Αυτά που παραδέχτηκε ο ίδιος: ότι σε κρίσιμες στιγμές η τότε κυβέρνηση δίστασε να προχωρήσει σε μεγάλες τομές που ήταν απαραίτητες.
Αποσπάσματα από το Β μέρος της συνέντευξης στις 1/2/11
EΡ.: Το σημερινό πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, έχει μέλλον ή μήπως στην πραγματικότητα πνέει τα λοίσθια όπως πολλοί πιστεύουν;
ΑΠ.: Ενα σύστημα που χρέωσε τις επόμενες γενιές δεν έχει μέλλον.
Ενα πολιτικό σύστημα που ευνόησε την υπερκατανάλωση πέρα από τις παραγωγικές δυνατότητες της Οικονομίας ως ψευδαίσθηση «ανάπτυξης» δεν έχει μέλλον.
Ενα πολιτικό σύστημα που ανέδειξε ως κορυφαίο πρόταγμα την «αναδιανομή» δανεικών και όχι την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής έχει τελειώσει…
EΡ.: Ποια είναι η άποψή σας για τον φράχτη που αποφάσισε να κατασκευάσει η κυβέρνηση στον Εβρο;
ΑΠ.: Δεν αρκεί. Και δεν λύνει το πρόβλημα. Δεν είμαστε αντίθετοι να φρουρούνται τα σύνορα ακόμα κι έτσι…
Αλλά δεν μπορείς να φτιάχνεις έναν νόμο που προσελκύει παράνομους μετανάστες και ύστερα να χτίζεις… φράχτη για να τους κρατήσεις απ’ έξω!
Χρειάζεται συνολική πολιτική που θα αποθαρρύνει και θα σταματήσει το μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ελλάδα.
Και θα επαναπατρίσει τους λαθρομετανάστες που έχουν ήδη έλθει και δεν τους αντέχει η χώρα μας. Και θα αφομοιώσει τους υπόλοιπους στην ελληνική Παιδεία.
Το πρόβλημα δεν το έχουμε πια στα σύνορά μας. Το έχουμε και εντός της επικράτειας.
Ασφαλώς η χώρα δεν μπορεί να είναι «ξέφραγο αμπέλι».
Αλλά μόνο με φράχτες δεν λύνεται το πρόβλημα…
EΡ.: Πώς βλέπετε το μέλλον της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη με τη Δημοκρατική Συμμαχία;
ΑΠ.: Δεν με απασχολεί …
EΡ.: Νομίζετε ότι έχετε κάνει ως παράταξη αρκετή αυτοκριτική για την ήττα, γιατί η κοινωνία έχει άλλη άποψη.
ΑΠ: Κάναμε την πιο θαρραλέα αυτοκριτική που έκανε ποτέ κόμμα στην Ελλάδα.
Και η κοινωνία δεν έχει ανάγκη από άλλη αυτοκριτική στα λόγια. Περιμένει αυτοκριτική με έργα:
Να μην ενδώσουμε στον εύκολο λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ. Και δεν το κάνουμε.
Να μην ενδώσουμε στην εύκολη λύση του «ώριμου φρούτου». Και δεν το κάνουμε.
Να μη μοιράζουμε εύκολες υποσχέσεις, που δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε. Και δεν το κάνουμε.
Να εννοούμε αυτά που λέμε. Και το αποδεικνύουμε κάθε μέρα.
Να μην υποκύπτουμε σε πιέσεις εκ μέρους διαφόρων κέντρων. Και δεν το κάνουμε.
Να αφουγκραζόμαστε πάνω απ’ όλα την κοινωνία. Και το κάνουμε.
Από εδώ και στο εξής η κοινωνία θέλει Προοπτική.
Γνήσια, ρεαλιστική, διαφορετική και ανατρεπτική προοπτική.
Και αυτήν της παρουσιάζουμε.
EΡ.: Σας κατηγορούν ότι έχετε στρέψει τη Ν.Δ. δεξιότερα απεμπολώντας τον «μεσαίο χώρο».
ΑΠ.: Δεν με ενδιαφέρει μόνο ο λεγόμενος «μεσαίος χώρος». Με ενδιαφέρει ολόκληρη η κοινωνία!
Δεν υπάρχουν μόνο οι «ταλαντευόμενοι» ψηφοφόροι, αυτοί που συνήθως ονομάζουμε «μεσαίο χώρο».
Υπάρχουν και πολύ περισσότεροι πια, που δεν ψηφίζουν καθόλου. Και αυτούς πρέπει να τους πλησιάσουμε και να τους πείσουμε.
Και αυτό θα το καταφέρουμε με το να προβάλλουμε τη φυσιογνωμία μας, τις ιδέες μας και την πολιτική μας. Οχι με το να τα κρύβουμε όλα αυτά.
Τέλος, αυτό το «δεξιότερα» δεν το καταλαβαίνω. Τη μια λένε ότι στρέφεται η Νέα Δημοκρατία «δεξιότερα». Την άλλη, οι ίδιοι συχνά, λένε ότι πηγαίνει «αριστερότερα»…
Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία, με την κριτική της και τις θέσεις της ανοίγει την πολιτική της για να εκφράσει όλη την κοινωνία.
Εκτός από τους βολεμένους και τους «κολλημένους». Που και αυτοί όσο πάνε και λιγοστεύουν.
Και πάντα μέσα στη λογική του «κοινωνικού φιλελευθερισμού».
Χωρίς να χωρίζει και να διαχωρίζει του πολίτες.
Απευθυνόμαστε σε όλους. Οχι μόνο σε κάποιους…
EΡ.: Πιστεύετε ότι η οικογενειοκρατία και τα μεγάλα τζάκια τελικά έβλαψαν την πολιτική ζωή του τόπου;
ΑΠ.: Είμαι αντίθετος να έχουν ειδική μεταχείριση και ειδικά προνόμια όσοι κατάγονται από πολιτικές οικογένειες.
Ασφαλώς καθένας πρέπει να έχει ευκαιρία να δείξει τι αξίζει. Δεν αρνιόμαστε το δικαίωμα αυτό σε κανέναν. Αλλά με ίσους όρους. Οχι με προνόμια για κάποιους που φέρουν «βαριά ονόματα»…
Οταν αναγνωρίζεις «προνόμια» σε κάποιους, τότε αυτοί φέρουν τους «κολλητούς» τους. Και δεν έχεις απλώς λίγες οικογένειες να αυτοαναπαράγονται. Εχεις και την πολιτική ζωή να κατακερματίζεται σε «φέουδα». Δεν έχεις μόνο τις «οικογένειες». Εχεις και τις «αυλές»…
Και όποιος δεν είναι «κολλητός», δεν έχει καμία ελπίδα να αποδείξει ότι είναι άξιος. Αυτό το νοσηρό φαινόμενο τελείωσε πια.