Το διπλό σύστημα
Με βάση το σχέδιο του νέου νόμου που παρουσιάζει η «Η», το καθεστώς για τις αποζημιώσεις θα τεθεί σε ισχύ από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και θα προβλέπει:
1. Την καταβολή μειωμένης κατά 50% αποζημίωσης, σε σχέση με τα πλήρη ποσά τα οποία αντιστοιχούν στο χρόνο υπηρεσίας, εφόσον ο εργαζόμενος προειδοποιηθεί μέσα σε διάστημα 1 - 4 μηνών, όπως φαίνεται στην κλίμακα. Οι 4 μήνες προειδοποίησης θα ισχύουν για όσους έχουν από 10 έτη και πάνω, δηλ. «θίγονται» οι εργαζόμενοι με υπηρεσία από 15 έτη και πάνω (με το νόμο Λοβέρδου είχαν μεγαλύτερο χρόνο προειδοποίησης από 5-6 μήνες και η τρόικα είχε ζητήσει να περιοριστεί στους 3 μήνες).
2. Την καταβολή πλήρους αποζημίωσης έως και τα 16 έτη υπηρεσίας στον ίδιο εργοδότη, δηλ. μέχρι τα 12 μηνιάτικα που θα υπολογίζονται στο σύνολο των τακτικών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένης της προσαύξησης του 1/6 λόγω των δώρων. «Χάνουν» όσοι έχουν από 17 έτη και πάνω, ανεξάρτητα από τον χρόνο απόλυσής τους (είτε δηλ. απολυθούν σε 1 είτε σε 2 ή περισσότερα έτη) αφού θα λαμβάνουν τα 12 μηνιάτικα + την έξτρα αποζημίωση με πλαφόν τα 2.000 ευρώ που δικαιούνται φέτος (δεν θα «ωριμάζει» το δικαίωμά τους).
Η διαπραγμάτευση
Στο τραπέζι της πολιτικής διαπραγμάτευσης παραμένει η διατήρηση του επιδόματος γάμου στον κατώτατο μισθό κατόπιν, όμως, συμφωνίας που θα μπορεί να συνάπτει η ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις και ζητείται να «καλύπτει» όλους τους αμειβόμενους με τα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων. «Κλειδωμένη», μετά τη διαπραγμάτευση των υπουργών Ι. Στουρνάρα και Ι. Βρούτση με την τρόικα, είναι μόνο η διατήρηση της πολυετίας και με τα όρια της ΕΓΣΣΕ. Η ΓΣΕΕ πιέζοντας να διατηρηθεί και το επίδομα γάμου, έδωσε στη δημοσιότητα λίστα ευρωπαϊκών χωρών στις οποίες ισχύει, υπό προϋποθέσεις, η επέκταση των συλλογικών συμβάσεων και στα μη μέλη των οργανώσεων των εργοδοτών και των εργαζομένων που τις υπογράφουν :
Υπό προϋποθέσεις (συνήθως ύστερα από αίτημα των οργανώσεων των εργοδοτών και των εργαζομένων που εκπροσωπούν άνω του 50% του κλάδου) μπορούν να επεκτείνονται οι συλλογικές συμβάσεις στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο, στη Φινλανδία (εφόσον καλύπτεται το 50% των απασχολουμένων), στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Λετονία (εφόσον εκπροσωπείται το 60% των εργαζομένων ενός κλάδου), στην Πολωνία, στην Εσθονία, στη Σλοβενία, στην Ισπανία, στην Ουγγαρία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία (αλλά με δικαστική απόφαση και μόνο για τις κατώτατες αμοιβές), στη Λιθουανία, στην Ολλανδία, στη Σλοβακία (απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των εργοδοτών), στην Τσεχία και στη Ρουμανία.
Επέκταση των συλλογικών συμβάσεων δεν προβλέπεται σε 8 χώρες: Στη Νορβηγία, στη Δανία, στη Σουηδία, στο Ην. Βασίλειο, στην Πορτογαλία, στη Βουλγαρία, στη Μάλτα και την Κύπρο.
Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ
(ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΟ 50% ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΑ ΕΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ)
Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 12 μήνες έως 2 χρόνια, απαιτείται προειδοποίηση 1 μηνός πριν από την απόλυση.
Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 2 χρόνια συμπληρωμένα έως 5 χρόνια, απαιτείται προειδοποίηση 2 μηνών πριν από την απόλυση.
Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 5 χρόνια συμπληρωμένα έως 10 χρόνια απαιτείται προειδοποίηση 3 μηνών πριν από την απόλυση.
Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 10 χρόνια συμπληρωμένα και άνω απαιτείται προειδοποίηση 4 μηνών πριν από την απόλυση.
Γιώργος Γάτος