Όχι, που θα με πείτε εμένα εγκάθετο και εμπαθή, ανόητοι ε ανόητοι…! Που θα με πείτε εμένα παρωπιδάκια και αθεράπευτα … δεξιό! Αλλά τι να περιμένει κανείς… Έχουμε χάσει την μπάλα εντελώς σ’ αυτή τη χώρα και μετά σας φταίει ένας … Πολυδεύκης… Ευτυχώς, που έβαλε τα πράγματα στην θέση τους και με δικαίωσε, ένας πολύ καλός μου φίλος, η υπουργάρα μου, ο Αντρίκος μου, ο Λοβέρδος! Ευτυχώς δηλαδή γιατί θα έβρισκα και τον μπελά μου στο τέλος… Που λέτε λοιπόν, διαβάζω σήμερα στην έγκριτη, χωρίς αμφιβολία, εφημερίδα το ΒΗΜΑ, τα εξής :
Ο υπουργός Εργασίας κ. Α. Λοβέρδος, ζώντας επί μήνες μόνος το στρες του
Ασφαλιστικού και της πολλαπλής πίεσης, πολιτικής και κοινωνικής, ξέσπασε χθες
στο Κοινοβούλιο, μη διστάζοντας να επιτεθεί εκτός των άλλων και κατά της
διαδικασίας επιλογής γενικών γραμματέων, διοικητών και στελεχών του ευρύτερου
δημόσιου τομέα, αμφισβητώντας μια από τις πρώτες επαγγελίες του ίδιου του
Πρωθυπουργού.
Με τον αέρα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης και έχοντας χάσει πολύτιμο χρόνο για
την εξυγίανση του κοινωνικό-ασφαλιστικού τομέα χρειάστηκαν εννέα μήνες για να
«επιτύχει» τους πρώτους διοικητές ασφαλιστικών ταμείων- επιτέθηκε στη διαδικασία
επιλογής γενικών γραμματέων και διοικητών με βιογραφικά μέσω Ιnternet, τη
χαρακτήρισε «εξευτελιστική» και τάχθηκε υπέρ της επανεξέτασής της.
Δεν πιστεύω, αν θέλετε την γνώμη μου, ότι ήταν τυχαίο το ξέσπασμα του Ανδρέα Λοβέρδου. Έχει καταλάβει όλος ο κόσμος πλέον την ξεφτίλα, γιατί περί ξεφτίλας πρόκειται, την εφαρμογή στην … πράξη, της σημαντικότερης διακήρυξης της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, περί διαφάνειας και αξιοκρατίας, στην διαδικασία επιλογής και στελέχωσης της κρατικής μηχανής, μέσω αδιάβλητων διαδικασιών, με την χρήση του διαδικτύου και του περίφημου … open gov…
Για αυτή την δυσλειτουργία πάντως φίλε μου Αντρέα, δεν φταίει το έρμο το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες γενικότερα… Ξέρεις τι φταίει; Φταίει ότι δεν αρκεί να θες κάτι, πρέπει και να μπορείς να το αποκτήσεις… Δεν γίνονται όλα αυτόματα ξέρεις, λαϊκίζοντας και λέγοντας μεγαλοστομίες σκαρφαλωμένος στα κεραμίδια… Δεν αρκεί, να στο κάνω λιανά για να το καταλάβεις, να δηλώνεις ότι υπάρχουν λεφτά κι όταν καταλαβαίνεις ότι λεφτά δεν υπάρχουν, για να αποδείξεις ότι υπάρχουν, να τα στερείς από τον μεροκαματιάρη και τον συνταξιούχο…
Ξέρω ότι πικραίνεσαι με όλα αυτά αλλά τι να κάνω, καταλαβαίνω και συμμερίζομαι την πικρία σου, όταν εσύ τράβηξες όλα όσα τράβηξες το τελευταίο διάστημα, μόνος και έρημος, ενώ ο σύντροφός σου ο Ρ. Σπυρόπουλος, χωρίς να κάνει τίποτα το ουσιαστικό, παίρνει το ένα πόστο μετά το άλλο και δεν μιλά κανείς γι’ αυτήν την σκανδαλώδη εύνοια. Τέλος πάντων … Δεν νομίζω ότι περιμένεις την δικαίωση από εμένα τον ταπεινό bloger… Κι εσένα, καθώς και την ανύπαρκτη κυβέρνηση που απλά … συνδιαχειρίζεστε αυτή την περίοδο με την τρόικα, τις τύχες της πατρίδας μας, θα σας κρίνει ο ιστορικός του μέλλοντος και όχι εγώ.
Σε κάθε περίπτωση όμως, εγώ ο Πολυδεύκης, σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου που με δικαίωσες, για όλα όσα γράφω για την ανίκανη κυβέρνηση της οποίας έχει την τιμή ν’ αποτελείς ξεχωριστό μέλος, μέσα από τούτο εδώ το ιστολόγιο.
Αυτά…! Καλό μας Σαββατοκύριακο!
ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ
