Μετά από διαβουλεύσεις έδωσε στον τύπο 10 αντισυνταγματικές διατάξεις για το Ασφαλιστικό. Με την τακτική αυτή εάν δεν γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις από την κυβέρνηση ο πολίτης έχει το δικαίωμα να δικαιωθεί στα δικαστήρια. Ο Λοβέρδος με έξυπνο τρόπο πάει να περάσει το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο, καθώς προσπαθεί να μετριάζει το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.
Παράλληλα για να γίνει δεκτή η απόφαση τριετούς παγώματος του μισθού στον ιδιωτικό χρησιμοποιεί τους κοινωνικούς εταίρους διαβεβαιώνοντας τους ότι θα προχωρήσει μονομερώς σε ορισμένες αλλαγές για συλλογικές συμβάσεις και Διαιτησία, εάν υπάρξει ομόφωνη απόφαση μεταξύ τους και η συμφωνία που θα επιτευχθεί να μην προσκρούει στα όσα επιτάσσει το Μνημόνιο.
Οι κοινωνικοί εταίροι δεν πρόκειται να έρθουν σε συμφωνία. Άρα η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην απόφασή της για τριετές πάγωμά των μισθών και στον ιδιωτικό.
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η επικοινωνιακή πολιτική του υπουργού Εργασίας είναι πολύ μπροστά, καθώς ο ρόλος του στην κυβέρνηση είναι διπλός. Εκτός από το ότι την εκπροσωπεί, όποτε χρειάζεται κάνει και αντιπολίτευση.
Ελεγκτικό Συνέδριο:
Έκρινε αντισυνταγματικές δέκα διατάξεις του Ασφαλιστικού:
1. Το άρθρο 8 του νομοσχεδίου με το οποίο περιορίζεται ποσοστιαία η σύνταξη της χήρας στις περιπτώσεις όπου η διαφορά ηλικίας από τον αποβιώσαντα σύζυγο ήταν άνω των δέκα ετών. Η Ολομέλεια παράλληλα ζητεί να μπουν σαφή κριτήρια στη διάταξη.
Η φιλοσοφία της διάταξης αυτής ήταν να περιορίσει τις συντάξεις στις αλλοδαπές οικονομικές μετανάστριες, οι οποίες παντρεύονται για ευνόητους λόγους μεγάλης ηλικίας έλληνες συνταξιούχους.
2. Το άρθρο 10 του νομοσχεδίου είναι αντίθετο στα άρθρα 5 και 22 του Συντάγματος (ισότητα και προστασία της εργασίας) και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς απαγορεύει στον συνταξιούχο του δημόσιου τομέα να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα.
3. Η διάταξη του άρθρου 6, που αναφέρει ότι οι δικαστές, οι εισαγγελείς και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 25 χρόνια, ανεξάρτητα από το υπάρχον συνταγματικό ηλικιακό όριο εξόδου από το δικαστικό σώμα.
Η διάταξη αυτή κρίθηκε ότι περιορίζει την ανεξαρτησία του δικαστή, ο οποίος για οποιονδήποτε λόγο θέλει να παραιτηθεί νωρίτερα. Μάλιστα τόνισαν ότι οι δικαστές εισέρχονται στο σώμα σε ώριμη σχετικά ηλικία, περίπου 30 ετών, σε σύγκριση με άλλους κλάδους όπου τα συντάξιμα χρόνια αρχίζουν να «τρέχουν» πολύ νωρίτερα.
4. Η διάταξη του άρθρου 2 που προβλέπει ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι από 1.1.2011 στο Δημόσιο, στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, στους ΟΤΑ, καθώς και οι ιερείς θα ασφαλίζονται υποχρεωτικά στο ΙΚΑ.
5. Η ρύθμιση η οποία καταργεί το άρθρο 9 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα που αναφέρεται στην αναλογία μισθού- σύνταξης, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι συντάξεις.
6. Το άρθρο εκείνο που προβλέπει ότι «από 1.1.2011 το κράτος δεν καλύπτει κανένα τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα των Επικουρικών Ταμείων, κλάδων και των επαγγελματικών Ταμείων, για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής». Η εν λόγω ρύθμιση είναι αντίθετη με το άρθρο 25 του Συντάγματος που προβλέπει την ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης από το κράτος.
7. Η πρόβλεψη για την ένταξη του ΝΑΤ στο ΙΚΑ από την 1η Ιανουαρίου 2013.
8. Το άρθρο που αφορά το συνταξιοδοτικό καθεστώς των επιζώντων συζύγων. Κρίθηκε ότι πρέπει να εφαρμοστεί η συνταγματική αρχή της ισότητας για τους επιζώντες συζύγους του Δημοσίου, καθώς όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη του σχετικού άρθρου αντιμετωπίζει συνταγματικά προβλήματα και εξ αυτού του λόγου πρέπει να αναδιατυπωθεί.
9. Η παράγραφος η οποία αναφέρει ότι όλες οι δικαστικές διαφορές που ανακύπτουν από το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πλαίσιο τόσο των υπαλλήλων του Δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα θα υπάγονται πλέον στη δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι αξιώσεις των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα υπάγονται στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων, ενώ των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
10. Ολες οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου οι οποίες εμπλέκουν τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις που αφορούν τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του ΙΚΑ με εκείνες τις διατάξεις που αφορούν τα Ταμεία του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. (Βήμα)
