Αναφερόμαστε κυρίως στις συμφωνίες για τους αγωγούς Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και South Stream με τους Ρώσους, στη συμφωνία με τους Κινέζους για το λιμάνι του Πειραιά, στην άρνηση παραλαβής των υποβρυχίων που γέρνουν από τη Γερμανία, στο «βέτο» του Βουκουρεστίου για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, και βέβαια στην ουσιαστική στήριξη του Τάσσου Παπαδόπουλου ενάντια στο σχέδιο Ανάν.
Για ένα κράτος, όπως η Ελλάδα, που λειτουργεί από την απαρχή του με οιονεί όρους προτεκτοράτου, οι συγκεκριμένες αποφάσεις ξεπερνούσαν τα όρια του ανεκτού. Άρχισε να διαφαίνεται ότι, έστω και χωρίς ένα συγκροτημένο όραμα, η συνέχιση μιας ανάλογης πορείας θα δημιουργούσε νέα δεδομένα.
Ο κ. Καραμανλής είχε αντιληφθεί σωστά, με όρους καθαρού εθνικού συμφέροντος, την ανάγκη μιας περισσότερο πολυδιάστατης και ενίοτε επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Έκανε, όμως, ένα τραγικό λάθος. Δεν εκτίμησε εκ των προτέρων το μέγεθος των αντιδράσεων που θα προκαλούσαν οι κινήσεις του. Πίστεψε ότι θα μπορούσε να επιβάλει τους νέους προσανατολισμούς μόνος του. Και το πλήρωσε ακριβά. Η ιστορία, όμως, μας διδάσκει ότι οι ηγέτες που τολμούν ριζικές αλλαγές έχουν φροντίσει πρώτα να κερδίσουν ενεργά μεγάλα κοινωνικά τμήματα. Ώστε να λειτουργήσουν σαν ασπίδα στις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις. Διαφορετικά είναι εύκολα θύματα σε ισχυρά λόμπυ συμφερόντων.
Ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε από διαφορετική αφετηρία. Ένα κοινωνικό ρεύμα, ισχυρό παρά τις αντίξοες συνθήκες, του έδωσε την κομματική ηγεσία. Και συνιστά την πλέον πολύτιμη «προίκα» του στον δύσκολο δρόμο για την δημιουργία της Νέας Μεταπολίτευσης.
Οι αποφάσεις του κ. Σαμαρά, κυρίως απέναντι στη πολιτική του Μνημονίου, πολιτική εκτεταμένου περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας, εδράζονται και αυτές στο ίδιο πλαίσιο του εθνικού συμφέροντος. Και αναμφίβολα, δέχεται το κόστος αυτής της στάσης επί ένα χρόνο, παρά την επιβεβαίωση των εκτιμήσεών του.
Εντούτοις, ο πρόεδρος της ΝΔ δείχνει να έχει παραμελήσει, όπως και ο προκάτοχός του, τη συγκρότηση ενός κοινωνικού κινήματος υπέρ των θέσεων που υποστηρίζει. Αφήνει ανεκμετάλλευτη τη μαγιά του Νοέμβρη του ’09 και επιλέγει τις πολιτικές κινήσεις μόνον από τα πάνω. Την ίδια ώρα, ο κομματικός μηχανισμός συνεχίζει να λειτουργεί με γραφειοκρατική νοοτροπία.
Αν και ήδη σήμερα είναι ορατές οι συνέπειες της παράλειψής του, ο κ. Σαμαράς θα τις αντιμετωπίσει σε υπέρτερο βαθμό όταν θα αναλάβει την εξουσία της χώρας. Χωρίς ενεργή κοινωνική συναίνεση, χωρίς οργανωμένους πολίτες πεπεισμένους να υπερασπιστούν τις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησής του, χωρίς νέους σε ηλικία ανθρώπους αποφασισμένους για την αλλαγή, η κυβέρνηση αυτή δεν θα μπορέσει να σταθεί για καιρό.
Αναμφίβολα, για ένα κόμμα όπως η σημερινή Νέα Δημοκρατία, και ιδιαίτερα στις παρούσες συνθήκες απαξίωσης του πολιτικού προσωπικού, το καθήκον της συγκρότησης πλατιάς και ετοιμοπόλεμης κοινωνικής βάσης είναι αρκετά δύσκολο στην εφαρμογή του.
Εν πάση περιπτώσει, όμως, άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Salvador
Πηγή : www.olympia.gr