ΘΕΣΗ ΤΟΥ "ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ"
Ο ΤΟΠΟΣ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ µόλις έναν χρόνο µετά τις εθνικές εκλογές σε νέα παρατεταµένη προεκλογική περίοδο. Σε µία περίοδο κατά την οποία οι συνθήκες επιτάσσουν ψυχραιµία, σύνεση, χειρισµούς σοβαρούς και µελετηµένους, ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε να παίξει µε τη φωτιά για να κερδίσει ψήφους. Επέλεξε να προχωρήσει σε πολιτικό εκβιασµό και να ζητήσει από τους πολίτες µέσω της ψήφου τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές να στηρίξουν το έργο του. Εργο που κατά γενική οµολογία δεν έχει οδηγήσει πουθενά. Μόνον στην αφαίµαξη του µισθοσυντήρητου και του χαµηλοσυνταξιούχου. Ο πρωθυπουργός προσπάθησε χρησιµοποιώντας την προσφιλή µέθοδo του λαϊκισµού να χρυσώσει το χάπι προεκλογικά, δίνοντας κάποια «ψίχουλα» ως παροχή προς τους αδυνάτους, προχώρησε για µια φορά ακόµη σε στροφή 180 µοιρών αλλάζοντας τη στόχευσή του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, από τη σηµασία του µεγαλόπνοου έργου του Καλλικράτη στην ψήφο εµπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του και ουσιαστικά άφησε να αιωρείται η απειλή των εθνικών εκλογών αν ο ίδιος θεωρήσει ότι το έργο του αποδοκιµάζεται.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ αν διαπιστωθεί ότι οι «αντάρτες», όσοι επέλεξαν τον αντιµνηµονιακό αγώνα, πήγαν καλύτερα από τις επιλογές του, ο Γιώργος Παπανδρέου µπορεί να προσφύγει στις κάλπες αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ο πρωθυπουργός αν τούτη την ώρα σκεφτόταν τη χώρα δεν θα την έβαζε στη δίνη µιας παρατεταµένης προεκλογικής περιόδου. Δεν θα ανέβαζε µε τις δηλώσεις του για µία ακόµη φορά τα spreads. Η προχθεσινή οµολογία της ήττας της πολιτικής του, οι απειλές που άφησε να αιωρούνται µε «άδειο» πιστόλι και η ουσιαστική απαίτηση λευκής επιταγής ώστε να επιβάλει το 2011 σκληρότερα µέτρα στους µισθωτούς –αν και η νέα κυβέρνηση της Βρετανίας έδειξε το δρόµο– δείχνουν το µέγεθος του φόβου για το επερχόµενο «µαύρισµα» στις εκλογές.