Ρεπορτάζ : Ντία Ζαβρά
Από : Ημερησία
Έως το 2050, τουλάχιστον 9 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα κατοικούν τον πλανήτη, ενώ η ζήτηση τροφίμων θα έχει αυξηθεί κατά 70%. Έως το 2030, οι τιμές των τροφίμων θα αυξηθούν από 70% έως και 90% - και αυτό δίχως να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών : Η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam κρούει, ξανά, τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιεί ότι ο πλανήτης έχει ήδη εισέλθει σε μία εποχή κρίσης - που μπορεί μεν να αποφευχθεί, είναι όμως άκρως επικίνδυνη. Διότι αύξηση των τιμών τροφίμων σημαίνει περισσότεροι πεινασμένοι, περισσότεροι άνθρωποι καταδικασμένοι σε ακραία φτώχεια, περισσότερες λαϊκές εξεγέρσεις, όπως αυτές που συγκλονίζουν τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική...
Είναι η κλιμάκωση μιας τάσης που εδώ και δύο δεκαετίες «βλέπει» τις τιμές των τροφίμων να υπερδιπλασιάζονται. Το 2008, η αύξηση στις τιμές τροφίμων οδήγησε σε καθεστώς φτώχειας περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Μέχρι στιγμής φέτος, οι τιμές τροφίμων οδηγούν ξανά στη φτώχεια επιπλέον 44 εκατομμύρια ανθρώπους - απειλώντας να ανεβάσουν το συνολικό ποσοστό των πεινασμένων ξανά στο 1 δισεκατομμύριο.
Η κορύφωση...
Εως το 2030, το μέσο κόστος των σιτηρών θα αυξηθεί από 120% έως 180% - αύξηση που κατά το ήμισυ θα προκληθεί λόγω των κλιματικών αλλαγών και που θα έχει δραματικές επιπτώσεις, ιδίως για χώρες που βασίζονται στις εισαγωγές τροφίμων, περιοχές που η Oxfam κατατάσσει στη «ζώνη κινδύνου». Όπως η Γουατεμάλα, όπου 865.000 άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με την τροφική ανασφάλεια, λόγω κυρίως της έλλειψης κρατικών επενδύσεων σε μικρομεσαίους αγρότες. Όπως το Αζερμπαϊτζάν, όπου η παραγωγή σιταριού μειώθηκε πέρσι κατά 33%, οι τιμές των τροφίμων ωστόσο το Δεκέμβριο του 2010 ήταν 20% υψηλότερες από την αντίστοιχη περίοδο το 2009. Όπως η Ινδία, όπου οι πολίτες δαπανούν σε τρόφιμα ποσοστό των εσόδων τους διπλάσιο από το αντίστοιχο των Βρετανών. Όπως η ανατολική Αφρική, όπου 8 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν χρόνιες ελλείψεις τροφίμων, κυρίως λόγω της ξηρασίας.
«Τα σημάδια είναι πλέον πασιφανή: Εχουμε εισέλθει σε μία εποχή κρίσης, μία εποχή ιλιγγιωδών αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων και του πετρελαίου, καταστροφικών καιρικών φαινομένων, συγκρούσεων για γη και ύδωρ, οικονομικών καταρρεύσεων, παγκόσμιας εξάπλωσης των κρίσεων», αναφέρει χαρακτηριστικά η Oxfam στην έκθεσή της με τίτλο: «Καλλιεργώντας ένα Καλύτερο Μέλλον: Δικαιοσύνη σε έναν Κόσμο Περιορισμένων Πόρων». Σε έναν κόσμο όπου οι καταναλωτές στις πλούσιες χώρες πετούν στα σκουπίδια το ένα τέταρτο των τροφίμων που αγοράζουν, όπου το 50% του πληθυσμού των μισών τουλάχιστον ανεπτυγμένων χωρών είναι υπέρβαρο, όπου το 40% των σιτηρών στις ΗΠΑ καταλήγει στα ντεπόζιτα βενζίνης αντί στο πιάτο. Την ίδια ώρα που στο Νίγηρα, το 65% των πολιτών επιβιώνουν με ημερομίσθιο χαμηλότερο των 1,25 δολ., ένα στα δύο παιδιά υποσιτίζονται και ένα στα έξι πεθαίνει πριν από την ηλικία των 5.
«Το σύστημα τροφίμων είναι σχεδόν διαλυμένο» παραδέχεται η διευθύνουσα σύμβουλος της Oxfam Μπάρμπαρα Στόκινγκ, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα της εκστρατείας «Καλλιεργήστε» και επιχειρώντας παράλληλα να αφυπνίσει λαούς και, κυρίως, κυβερνήσεις.
Διαφάνεια
Μπορεί λοιπόν να αποφευχθεί η κρίση; «Ναι», απαντά η Oxfam, η οποία προτείνει διαφάνεια στις αγορές πρώτων υλών, νέους κανόνες που θα διέπουν τις αγορές τροφίμων, επενδύσεις σε μικροκαλλιεργητές και γυναίκες, περιορισμό της χρήσης τροφίμων για βιοκαύσιμα και δημιουργία ενός παγκόσμιου ταμείου για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
«Η κερδοσκοπία στις αγορές πρέπει να ρυθμιστεί. Οι τεράστιες ανισορροπίες στις κρατικές επενδύσεις στη γεωργία πρέπει να διορθωθούν, με την αναδιανομή δισεκατομμυρίων που ρίχνονται αυτή τη στιγμή σε μη βιώσιμες, βιομηχανικού τύπου, καλλιέργειες στις πλούσιες χώρες, καλύπτοντας τις ανάγκες μιας μικρής μόνο κλίμακας παραγωγών τροφίμων.
Οι μεγάλες δυνάμεις λοιπόν, παλιές και νέες, πρέπει να συνεργαστούν, όχι να ανταγωνιστούν, να μοιραστούν πόρους, να οικοδομήσουν αντοχές, να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση που καταλήγει: «Πράγματι, το μέγεθος της πρόκλησης είναι πρωτοφανές, ανάλογο όμως είναι και το έπαθλο: Ένα βιώσιμο μέλλον όπου ο καθένας θα έχει επαρκή τροφή».
Πείνα
Ενας στους 7 ανθρώπους παγκοσμίως εξακολουθεί να πεινά.
Κατά 70% θα αυξηθεί η ζήτηση τροφίμων έως το 2050.
Από : Ημερησία
Έως το 2050, τουλάχιστον 9 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα κατοικούν τον πλανήτη, ενώ η ζήτηση τροφίμων θα έχει αυξηθεί κατά 70%. Έως το 2030, οι τιμές των τροφίμων θα αυξηθούν από 70% έως και 90% - και αυτό δίχως να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών : Η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam κρούει, ξανά, τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιεί ότι ο πλανήτης έχει ήδη εισέλθει σε μία εποχή κρίσης - που μπορεί μεν να αποφευχθεί, είναι όμως άκρως επικίνδυνη. Διότι αύξηση των τιμών τροφίμων σημαίνει περισσότεροι πεινασμένοι, περισσότεροι άνθρωποι καταδικασμένοι σε ακραία φτώχεια, περισσότερες λαϊκές εξεγέρσεις, όπως αυτές που συγκλονίζουν τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική...
Είναι η κλιμάκωση μιας τάσης που εδώ και δύο δεκαετίες «βλέπει» τις τιμές των τροφίμων να υπερδιπλασιάζονται. Το 2008, η αύξηση στις τιμές τροφίμων οδήγησε σε καθεστώς φτώχειας περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Μέχρι στιγμής φέτος, οι τιμές τροφίμων οδηγούν ξανά στη φτώχεια επιπλέον 44 εκατομμύρια ανθρώπους - απειλώντας να ανεβάσουν το συνολικό ποσοστό των πεινασμένων ξανά στο 1 δισεκατομμύριο.
Η κορύφωση...
Εως το 2030, το μέσο κόστος των σιτηρών θα αυξηθεί από 120% έως 180% - αύξηση που κατά το ήμισυ θα προκληθεί λόγω των κλιματικών αλλαγών και που θα έχει δραματικές επιπτώσεις, ιδίως για χώρες που βασίζονται στις εισαγωγές τροφίμων, περιοχές που η Oxfam κατατάσσει στη «ζώνη κινδύνου». Όπως η Γουατεμάλα, όπου 865.000 άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με την τροφική ανασφάλεια, λόγω κυρίως της έλλειψης κρατικών επενδύσεων σε μικρομεσαίους αγρότες. Όπως το Αζερμπαϊτζάν, όπου η παραγωγή σιταριού μειώθηκε πέρσι κατά 33%, οι τιμές των τροφίμων ωστόσο το Δεκέμβριο του 2010 ήταν 20% υψηλότερες από την αντίστοιχη περίοδο το 2009. Όπως η Ινδία, όπου οι πολίτες δαπανούν σε τρόφιμα ποσοστό των εσόδων τους διπλάσιο από το αντίστοιχο των Βρετανών. Όπως η ανατολική Αφρική, όπου 8 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν χρόνιες ελλείψεις τροφίμων, κυρίως λόγω της ξηρασίας.
«Τα σημάδια είναι πλέον πασιφανή: Εχουμε εισέλθει σε μία εποχή κρίσης, μία εποχή ιλιγγιωδών αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων και του πετρελαίου, καταστροφικών καιρικών φαινομένων, συγκρούσεων για γη και ύδωρ, οικονομικών καταρρεύσεων, παγκόσμιας εξάπλωσης των κρίσεων», αναφέρει χαρακτηριστικά η Oxfam στην έκθεσή της με τίτλο: «Καλλιεργώντας ένα Καλύτερο Μέλλον: Δικαιοσύνη σε έναν Κόσμο Περιορισμένων Πόρων». Σε έναν κόσμο όπου οι καταναλωτές στις πλούσιες χώρες πετούν στα σκουπίδια το ένα τέταρτο των τροφίμων που αγοράζουν, όπου το 50% του πληθυσμού των μισών τουλάχιστον ανεπτυγμένων χωρών είναι υπέρβαρο, όπου το 40% των σιτηρών στις ΗΠΑ καταλήγει στα ντεπόζιτα βενζίνης αντί στο πιάτο. Την ίδια ώρα που στο Νίγηρα, το 65% των πολιτών επιβιώνουν με ημερομίσθιο χαμηλότερο των 1,25 δολ., ένα στα δύο παιδιά υποσιτίζονται και ένα στα έξι πεθαίνει πριν από την ηλικία των 5.
«Το σύστημα τροφίμων είναι σχεδόν διαλυμένο» παραδέχεται η διευθύνουσα σύμβουλος της Oxfam Μπάρμπαρα Στόκινγκ, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα της εκστρατείας «Καλλιεργήστε» και επιχειρώντας παράλληλα να αφυπνίσει λαούς και, κυρίως, κυβερνήσεις.
Διαφάνεια
Μπορεί λοιπόν να αποφευχθεί η κρίση; «Ναι», απαντά η Oxfam, η οποία προτείνει διαφάνεια στις αγορές πρώτων υλών, νέους κανόνες που θα διέπουν τις αγορές τροφίμων, επενδύσεις σε μικροκαλλιεργητές και γυναίκες, περιορισμό της χρήσης τροφίμων για βιοκαύσιμα και δημιουργία ενός παγκόσμιου ταμείου για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
«Η κερδοσκοπία στις αγορές πρέπει να ρυθμιστεί. Οι τεράστιες ανισορροπίες στις κρατικές επενδύσεις στη γεωργία πρέπει να διορθωθούν, με την αναδιανομή δισεκατομμυρίων που ρίχνονται αυτή τη στιγμή σε μη βιώσιμες, βιομηχανικού τύπου, καλλιέργειες στις πλούσιες χώρες, καλύπτοντας τις ανάγκες μιας μικρής μόνο κλίμακας παραγωγών τροφίμων.
Οι μεγάλες δυνάμεις λοιπόν, παλιές και νέες, πρέπει να συνεργαστούν, όχι να ανταγωνιστούν, να μοιραστούν πόρους, να οικοδομήσουν αντοχές, να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση που καταλήγει: «Πράγματι, το μέγεθος της πρόκλησης είναι πρωτοφανές, ανάλογο όμως είναι και το έπαθλο: Ένα βιώσιμο μέλλον όπου ο καθένας θα έχει επαρκή τροφή».
Πείνα
Ενας στους 7 ανθρώπους παγκοσμίως εξακολουθεί να πεινά.
Κατά 70% θα αυξηθεί η ζήτηση τροφίμων έως το 2050.