Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση επιβεβαίωσε το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγηθεί η στρατηγική του Γιώργου Παπανδρέου. Επειτα από μια εβδομάδα πολιτικού θεάτρου του παραλόγου, κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε ηλίου φαεινότερον ότι ο πρωθυπουργός έχει εξαντλήσει πλήρως το πολιτικό του κεφάλαιο, βιώνουμε τώρα την τελευταία πράξη του δράματος που ξεκίνησε με τον ανασχηματισμό και θα τελειώσει με προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο.
Ο πρωθυπουργός γνωρίζει καλά ότι ο πολιτικός του χρόνος έχει τελειώσει κι ότι ο ανασχηματισμός των εσωκομματικών ισορροπιών που έκανε του δίνει απλώς μια μικρή παράταση γα να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο και να προχωρήσει σε μια συμφωνία που θα αποτρέπει προσωρινά τη διαφαινόμενη χρεοκοπία. Ξέρει καλά ότι η κοινωνία είναι και θα παραμείνει μετωπικά αντίθετη στην πολιτική του Μνημονίου κι ότι οι κοινωνικές, πολιτικές και εκλογικές εφεδρείες του ΠΑΣΟΚ έχουν εξαντληθεί, ανεξάρτητα από τα εσωκομματικά μαγειρέματα του ανασχηματισμού.
Η προαναγγελία δημοψηφίσματος για τον Σεπτέμβριο επιβεβαιώνει το αδιέξοδο του Παπανδρέου και επιταχύνει εμμέσως πλην σαφώς τις εξελίξεις. Ο πρωθυπουργός οργανώνει ένα δημοψήφισμα για το «ναι» σε αυτονόητα ερωτήματα, ο λαός όμως περιμένει πια με αγωνία να του πει το «όχι» κι αυτό θα συμβεί με την προσφυγή στις κάλπες, που προβάλλει πια ως η μόνη λύση για τον τόπο. Ραντεβού τον Σεπτέμβρη, λοιπόν, στις κάλπες...