Από : Ελευθεροτυπία
Στη Ρώμη αναζητούν λύσεις και στην Αθήνα στενάζουν εν όψει της κρισιμότερης συνόδου κορυφής για το ελληνικό χρέος. Για την ώρα οι λύσεις που προκρίνονται δεν φαίνεται να οδηγούν σε βιωσιμότητα του χρέους, αλλά σε μικρές ανάσες.
Τρεις ημέρες πριν από τη λήψη (εφ' όσον δεν υπάρξει νέα εμπλοκή) αποφάσεων, οι Ευρωπαίοι «γκουρού» διαπραγματεύονται τη λύση που θα δοθεί για το χρέος στην Ελλάδα κατά τις κρίσιμες συνομιλίες της Ρώμης με τους διεθνείς πιστωτές.
Το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF), όπως μετέδωσε το ΑΠΕ επικαλούμενο τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου, τονίζει ότι «έχει σημειωθεί πρόοδος και συνεχίζονται οι συνομιλίες» ως προς τις ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας και τη βιωσιμότητα του «μακροπρόθεσμου χρέους της».
Μόνο που μια μακροπρόθεσμη λύση πρέπει να συνοδευθεί και από «γενναία» επαναγορά χρέους, που ουσιαστικά οδηγεί σε μείωση του χρέους και όχι απλώς ανταλλαγή ομολόγων, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μακρόχρονη μετακύλιση του χρέους.
Σενάρια
Τα σενάρια που υπάρχουν έως τώρα στο τραπέζι των συζητήσεων προκαλούν ανησυχίες για το κατά πόσο η τελική λύση που θα επιλεγεί θα είναι μακροπρόθεσμα ή απλώς βραχυπρόθεσμα βιώσιμη ως προς το χρέος. Το ζητούμενο, όπως σημειώνουν αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, είναι να ξεφύγουμε από ημίμετρα και να μη βρεθούμε στην ίδια κατάσταση έπειτα από μερικούς μήνες ή όταν η Ελλάδα θα ξαναβγεί στις αγορές το 2014. Ως εκ τούτου πρέπει να ληφθούν υπόψη οι εξής 3 κρίσιμοι παράγοντες:
1. Η γερμανική πρόταση (ανταλλαγή ομολόγων) δίνει παροδική ανάσα στο ελληνικό χρέος, καθώς μιλάμε για περιορισμένο κέρδος περίπου 30% για ένα μικρό μέρος των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους οι δανειστές της Ελλάδας. Αν τελικά η συμμετοχή των ιδιωτών περιοριστεί σε ένα ποσό 30-40 δισ., θα έχουμε περιορισμένο όφελος γύρω στα 10 δισ. ευρώ, καθώς θα τα επαναγοράσουμε με 20-30 δισ. ευρώ, που θα έχουμε λάβει ως νέο δάνειο.
2. Το ευρωπαϊκό (ενδεχομένως με συμμετοχή ΔΝΤ) δάνειο των 70 δισ. θα χρησιμοποιηθεί για την ανταλλαγή ομολόγων 30-40 δισ. από ιδιώτες και τα υπόλοιπα για κάλυψη δανειακών αναγκών της χώρας την κρίσιμη τριετία 2012-2014.
3. Η εφαρμογή του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου (εφ' όσον εφαρμοστούν τα μέτρα κι αποδώσουν) οδηγεί σε ένα χρέος 351 δισ. ευρώ το 2015, το οποίο θεωρητικά (βάσει Μεσοπρόθεσμου) θα ήταν 501 δισ. ευρώ, χωρίς μέτρα (εφ' όσον πάμε σε πρωτογενή πλεονάσματα) και αποκρατικοποιήσεις (εφ' όσον αποδώσουν τα προσδοκώμενα 50 δισ.).
Η λύση της Ρώμης και της συνόδου κορυφής της Πέμπτης αν περιοριστεί στα 70 δισ. ευρώ με ανταλλαγή ομολόγων αξίας 30-40 δισ. ευρώ, έπειτα από τέσσερα χρόνια θα έχουμε κερδίσει 30-40 δισ. ευρώ από την ανταλλαγή και θα έχουμε φορτωθεί κι ένα νέο δάνειο 70 δισ. ευρώ, εκτός των 110 δισ. ευρώ του πρώτου δανείου που «φορτώνονται» ήδη στο χρέος. Ουσιαστικά θα είμαστε κάποια δισεκατομμύρια παραπάνω από τα 351 δισ. ευρώ που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, κοντά στα 380 δισ. ευρώ.
Υστερα από πέντε χρόνια (2010-2015) με σκληρή λιτότητα -που θα συνεχιστεί μέχρι να εξοφληθούν οι «μνημονιακοί» δανειστές-, πώληση της δημόσιας περιουσίας και δύο δάνεια 180 δισ. (εφ' όσον το δεύτερο καταλήξει στα 70 δισ. ευρώ) θα είμαστε σε χειρότερη θέση από εκείνη της προ Μνημονίου και Μεσοπροθέσμου εποχής.
Το χρέος από τα 310 δισ. του Μαρτίου του 2010 (354,5 δισ. με τις πρώτες τέσσερις δόσεις 53 δισ. του Μνημονίου) θα έχει ανεβεί στα 380 δισ. ευρώ!