Η κυβερνητική πολιτική χαρακτηρίζεται μέχρι τώρα από αναβλητικότητα, πολλαπλές καθυστερήσεις και εσωτερική διγλωσσία. Οι δραματικές εξελίξεις στην Οικονομία δεν προέκυψαν ξαφνικά. Όταν η κρίση χτύπησε την πόρτα μας προεκλογικά, το ΠΑΣΟΚ, είτε δεν κατάλαβε, είτε δεν θέλησε να ακούσει και έταξε στους πάντες τα πάντα.
Ο κ. Παπανδρέου, με το διάγγελμά του, δεν αναίρεσε απλώς τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά ανέτρεψε ουσιαστικά τις εξαγγελίες που είχε διατυπώσει στον Ζάππειο τον Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση μετακινήθηκε από τη θέση της για «πάγωμα» μισθών στο Δημόσιο πάνω από 2.000 ευρώ και αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού. Η αναγγελία για γενικό πάγωμα μισθών είναι πιο σκληρή από τα μέτρα που είχε εξαγγείλει προεκλογικά ο τέως Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής και τον κατηγορούσε το ΠαΣοΚ.
Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία είχε εξαγγείλει πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στο Δημόσιο Τομέα με ειδική όμως μέριμνα για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Μια πολιτική που εφάρμοσε το 2009 και ωφελήθηκαν συνολικά, 213.000 δημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνοντας εφάπαξ ενίσχυση 300 και 500 ευρώ ποσό πολλαπλάσιο του πληθωρισμού. Ωφελήθηκαν επίσης οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που έλαβαν αύξηση 5,5 %, καθώς και η πλειονότητα των συνταξιούχων (1.670.000) με αυξήσεις επιδομάτων πολλαπλάσιες του πληθωρισμού.
Παραθέτουμε δηλώσεις που φαίνεται η διγλωσσία του κ. Παπανδρέου:
«Λέμε όχι στο καταστροφικό πάγωμα των μισθών της Νέας Δημοκρατίας, αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» (Σεπτέμβριος 2009, Αθήνα)
«Θα πονέσουν αυτοί που πρέπει, όχι οι μισθωτοί» (Δεκέμβριος 2009, Βρυξέλλες)
«Αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό για υπάλλήλους έως 2.000 ευρώ, πάγωμα για τους υπόλοιπους» (Δεκέμβριος 2009, Ζάππειο)
Αντί αυτών:
«Γενικό πάγωμα μισθών – συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης» (Φεβρουάριος 2010)
Η μόνη αξιόπιστη λύση είναι το μοντέλο διεξόδου από τη κρίση, που έχει προτείνει ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς. Μια πολιτική που θα μειώσει τολμηρά το έλλειμμα, θέτοντας αντισταθμιστικά μέτρα Ανάπτυξης χαμηλού ή μηδενικού δημοσιονομικού κόστους, δίνοντας ουσιαστικές «ανάσες ανάπτυξης» στην οικονομία και όχι προκαλώντας της ασφυξία.
Ο κ. Παπανδρέου, με το διάγγελμά του, δεν αναίρεσε απλώς τις προεκλογικές του υποσχέσεις, αλλά ανέτρεψε ουσιαστικά τις εξαγγελίες που είχε διατυπώσει στον Ζάππειο τον Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση μετακινήθηκε από τη θέση της για «πάγωμα» μισθών στο Δημόσιο πάνω από 2.000 ευρώ και αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού. Η αναγγελία για γενικό πάγωμα μισθών είναι πιο σκληρή από τα μέτρα που είχε εξαγγείλει προεκλογικά ο τέως Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής και τον κατηγορούσε το ΠαΣοΚ.
Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία είχε εξαγγείλει πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στο Δημόσιο Τομέα με ειδική όμως μέριμνα για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Μια πολιτική που εφάρμοσε το 2009 και ωφελήθηκαν συνολικά, 213.000 δημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνοντας εφάπαξ ενίσχυση 300 και 500 ευρώ ποσό πολλαπλάσιο του πληθωρισμού. Ωφελήθηκαν επίσης οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που έλαβαν αύξηση 5,5 %, καθώς και η πλειονότητα των συνταξιούχων (1.670.000) με αυξήσεις επιδομάτων πολλαπλάσιες του πληθωρισμού.
Παραθέτουμε δηλώσεις που φαίνεται η διγλωσσία του κ. Παπανδρέου:
«Λέμε όχι στο καταστροφικό πάγωμα των μισθών της Νέας Δημοκρατίας, αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» (Σεπτέμβριος 2009, Αθήνα)
«Θα πονέσουν αυτοί που πρέπει, όχι οι μισθωτοί» (Δεκέμβριος 2009, Βρυξέλλες)
«Αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό για υπάλλήλους έως 2.000 ευρώ, πάγωμα για τους υπόλοιπους» (Δεκέμβριος 2009, Ζάππειο)
Αντί αυτών:
«Γενικό πάγωμα μισθών – συντάξεων, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης» (Φεβρουάριος 2010)
Η μόνη αξιόπιστη λύση είναι το μοντέλο διεξόδου από τη κρίση, που έχει προτείνει ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαμαράς. Μια πολιτική που θα μειώσει τολμηρά το έλλειμμα, θέτοντας αντισταθμιστικά μέτρα Ανάπτυξης χαμηλού ή μηδενικού δημοσιονομικού κόστους, δίνοντας ουσιαστικές «ανάσες ανάπτυξης» στην οικονομία και όχι προκαλώντας της ασφυξία.
