Του Μιχάλη ΙγνατίουΑπό : Έθνος
Είναι δυσάρεστο και άκρως ενοχλητικό, τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν αναδεικνύεται, με την ανοχή του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, σε Σουλτάνο του Λευκού Οίκου, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να μην εξασφαλίζει συνάντηση με τον Αμερικανό ηγέτη. Έπειτα από προσπάθειες μηνών, και αφού κατά καιρούς διέρρεαν πληροφορίες ότι ορίστηκε η ημερομηνία της επίσκεψης στον Λευκό Οίκο, αρκούσε ένα τηλεφώνημα για να πληροφορηθεί κανείς ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Ουάσιγκτον.
Η αμερικανική στάση είναι άδικη για την Ελλάδα και μη παραδεκτή για τον πρωθυπουργό της, και δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο Αμερικανός πρέσβης. Έδωσε υποσχέσεις που δεν εκπλήρωσε και κάποια στιγμή σήκωσε τα χέρια ψηλά όταν συνειδητοποίησε ότι μετά την αποχώρηση της κ. Χίλαρι Κλίντον από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, «δεν είχε πέραση» πια στην Ουάσιγκτον. Παρ' όλα αυτά, δεν είπε την αλήθεια, με αποτέλεσμα να εκτεθεί ο πρωθυπουργός της χώρας μας.
Βεβαίως, έγιναν λάθη και από την κυβέρνηση. Δυστυχώς, μερικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού πίστεψαν πως εάν αποδεχόταν την πρόσκληση του «Εβραϊκού Λόμπι», ο Λευκός Οίκος θα έβρισκε χρόνο και θα όριζε συνάντηση του κ. Σαμαρά με τον πρόεδρο Ομπάμα. Δυστυχώς σ' αυτήν την πόλη, τα θέματα αυτά διευθετούνται με άλλους όρους. Η εμπειρία αποδεικνύει πως εάν έχεις κάτι να πεις, να προσφέρεις και να εξυπηρετήσεις την υπερδύναμη, η «μεγάλη πύλη» ανοίγει πολύ εύκολα.
Η χώρα μας έχει μύρια προβλήματα και σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές η Αμερική θα μπορούσε να τη στηρίξει, έστω ηθικά. Χρήματα δεν πρόκειται να δώσει ποτέ, διότι τα διαθέτει σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, όπου σκοτώνονται τα παιδιά της και πλουσιεύουν δικτάτορες, σαν τον Καρζάι και τη φαμίλια του.
Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός έπρεπε να τηρήσει την υπόσχεσή του και να παρευρεθεί στο συνέδριο του «Εβραϊκού Λόμπι», όπου είναι ο μόνος τιμώμενος. Τέτοιες συμμαχίες δεν τίθενται σε κίνδυνο, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που ακούγονται παράπονα από το Τελ Αβίβ για καθυστερήσεις στην υπογραφή συμφωνιών. Αναγνωρίζω την πίκρα από τη στάση του κ. Ομπάμα, αλλά τα κράτη πρέπει να έχουν άλλες προτεραιότητες...