Τον πρώτο προϋπολογισμό στην ιστορία της με περικοπές δαπανών ενέκρινε την Παρασκευή η Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις των 27 ηγετών. Η γραμμή της Βρετανίας και των χωρών του Βορρά για λιτότητα έγινε δεκτή αλλά διατηρήθηκαν τα κονδύλια των γεωργικών επιδοτήσεων όπως ζητούσαν ή επιθυμούσαν η Γαλλία, ο Νότος και οι ανατολικές χώρες.
Στα 960 δισεκατομμύρια ευρώ το τελικό ποσό των δεσμεύσεων για τις δαπάνες και στα 908 δισ. η οροφή των πραγματικών δαπανών, ποσά μειωμένα σε σχέση με την πρόταση του Νοεμβρίου και ακόμη περισσότερο σε σχέση με την αρχική πρόταση της Κομισιόν που προέβλεπε πάνω από ένα τρισ. ευρώ για το διάστημα 2014-2020.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τη λήξη των εργασιών ο Βαν Ρόμπεϊ μίλησε για ένα «μετριοπαθή προϋπολογισμό» ενώ υπογράμμισε ότι «για κανέναν δεν είναι η τέλεια συμφωνία».
Αιχμές άφησε και ο Ζοζέ Μπαρόζο που είπε μεν ότι θα προτιμούσε έναν προϋπολογισμό «πιο κοντά σε αυτό που είχε προτείνει η Κομισιόν» αλλά πάντως επισήμανε η συμφωνία ήταν «το υψηλότερο πιθανό επίπεδο συμφωνίας στο οποίο θα μπορούσαν να φτάσουν οι ηγέτες με ομοφωνία».
Χωρίς να υπάρχει προσχέδιο επί του οποίου θα μπορούσαν να αρχίσουν τη συζήτηση (το Νοέμβριο η Σύνοδος είχε καταλήξει σε αποτυχία), οι 27 προσήλθαν στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα.
Ο τελικός συμβιβασμός προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις απαιτήσεις της Βρετανίας που μιλούσε σε υψηλούς τόνους για σφιχτούς προϋπολογισμούς σε περιόδους λιτότητας και ύφεσης στις εθνικές οικονομίες και από την άλλη πλευρά, της Γαλλίας, των χωρών του Νότου και η ανατολική Ευρώπη επιδίωκαν να διατηρηθούν οι επιδοτήσεις για τη γεωργία και τις υποδομές.
Θύματα ήταν τελικά τα κονδύλια για τις μεταφορές, την ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες –αυτά μειώθηκαν κατά 11 δισ. ευρώ– και για λειτουργικά έξοδα, όπως στη μισθοδοσία των αξιωματούχων της ΕΕ που περικόπτονται κατά ένα δισ. ευρώ.
Αντιθέτως ενισχυμένα κατά 1,5 δισ. ευρώ θα είναι κονδύλια για την περιφερειακή ανάπτυξη, ικανοποιώντας τις μικρές χώρες και τη Γαλλία. Διασώθηκαν και πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη, όπως και το ταμείο κατά της ανεργίας των νέων, το οποίο θα επιχορηγηθεί με 6 δισ. ευρώ—πρόβλεψη που ικανοποιεί χώρες που πλήττονται από την ύφεση: την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Ένα άλλο πεδίο διαπραγματεύσεων είναι οι επιστροφές όπου όλοι θα ήθελαν –και αρκετοί εξασφάλισαν– κάτι παραπάνω ή πάντως μικρότερη μείωση. Ο Ντείβιντ Κάμερον διαβεβαίωσε ότι οι επιστροφές της χώρας του είναι άθικτες, τα ολλανδικά μέσα ανέφεραν ότι οι περικοπές μειώθηκαν λιγότερο από το αναμενόμενο, κερδισμένη ήταν σε αυτόν τον τομέα και η Δανία.
Η πολύωρη διαπραγμάτευση εντός και εκτός της αίθουσας της Συνόδου Κορυφής κατέληξε σε μια νίκη στα σημεία του Βρετανού πρωθυουργού Ντέιβιντ Κάμερον. Η γραμμή του για λιτότητα πέρασε έναντι της θέσης του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Η γαλλική πλευρά συμφώνησε τελικά ίσως σε περισσότερες περικοπές από όσες θα επιθυμούσαν. Τα γαλλικά μέσα, αναφέρει ο Guardian, δεν έδειχναν ενθουσιασμένα από την επίδοση του προέδρου, ο ίδιος μιλούσε πάντως για «καλό συμβιβασμό». Ο Ολάντ παραδέχτηκε ότι ο προϋπολογισμός δεν είναι ιδεώδης για αυτόν και προσπάθησε να δείξει ότι η τελική απόφαση ήταν θέμα ισορροπίων: «Η ευθύνη μου ήταν να προωθήσω ό,τι νόμιζα ως ήταν καλύτερο με δεδομένες τις περιστάσεις».
Παρά τις μαραθώνιες συνομιλίες, τα εμπόδια είναι μπροστά για την τελική έγκριση του προϋπολογισμού που μπορεί να αργήσει αρκετούς μήνες.
Το Ευρωκοινοβούλιο διά του προέδρου του Μάρτιν Σουλτς εξέφρασε τις αντιρρήσεις του. Ο προϋπολογισμός θα προκαλέσει έλλειμμα το οποίο δύσκολα θα χρηματοδοτηθεί, έλεγε, απειλώντας με βέτο. Ταυτόχρονα ευρωβουλευτές φέρονται να εκφράζουν την αντίθεση τους στις πολιτικές λιτότητας του προϋπολογισμού.
Πηγή
Στα 960 δισεκατομμύρια ευρώ το τελικό ποσό των δεσμεύσεων για τις δαπάνες και στα 908 δισ. η οροφή των πραγματικών δαπανών, ποσά μειωμένα σε σχέση με την πρόταση του Νοεμβρίου και ακόμη περισσότερο σε σχέση με την αρχική πρόταση της Κομισιόν που προέβλεπε πάνω από ένα τρισ. ευρώ για το διάστημα 2014-2020.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τη λήξη των εργασιών ο Βαν Ρόμπεϊ μίλησε για ένα «μετριοπαθή προϋπολογισμό» ενώ υπογράμμισε ότι «για κανέναν δεν είναι η τέλεια συμφωνία».
Αιχμές άφησε και ο Ζοζέ Μπαρόζο που είπε μεν ότι θα προτιμούσε έναν προϋπολογισμό «πιο κοντά σε αυτό που είχε προτείνει η Κομισιόν» αλλά πάντως επισήμανε η συμφωνία ήταν «το υψηλότερο πιθανό επίπεδο συμφωνίας στο οποίο θα μπορούσαν να φτάσουν οι ηγέτες με ομοφωνία».
Χωρίς να υπάρχει προσχέδιο επί του οποίου θα μπορούσαν να αρχίσουν τη συζήτηση (το Νοέμβριο η Σύνοδος είχε καταλήξει σε αποτυχία), οι 27 προσήλθαν στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα.
Ο τελικός συμβιβασμός προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις απαιτήσεις της Βρετανίας που μιλούσε σε υψηλούς τόνους για σφιχτούς προϋπολογισμούς σε περιόδους λιτότητας και ύφεσης στις εθνικές οικονομίες και από την άλλη πλευρά, της Γαλλίας, των χωρών του Νότου και η ανατολική Ευρώπη επιδίωκαν να διατηρηθούν οι επιδοτήσεις για τη γεωργία και τις υποδομές.
Θύματα ήταν τελικά τα κονδύλια για τις μεταφορές, την ενέργεια, τις τηλεπικοινωνίες –αυτά μειώθηκαν κατά 11 δισ. ευρώ– και για λειτουργικά έξοδα, όπως στη μισθοδοσία των αξιωματούχων της ΕΕ που περικόπτονται κατά ένα δισ. ευρώ.
Αντιθέτως ενισχυμένα κατά 1,5 δισ. ευρώ θα είναι κονδύλια για την περιφερειακή ανάπτυξη, ικανοποιώντας τις μικρές χώρες και τη Γαλλία. Διασώθηκαν και πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη, όπως και το ταμείο κατά της ανεργίας των νέων, το οποίο θα επιχορηγηθεί με 6 δισ. ευρώ—πρόβλεψη που ικανοποιεί χώρες που πλήττονται από την ύφεση: την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία.
Ένα άλλο πεδίο διαπραγματεύσεων είναι οι επιστροφές όπου όλοι θα ήθελαν –και αρκετοί εξασφάλισαν– κάτι παραπάνω ή πάντως μικρότερη μείωση. Ο Ντείβιντ Κάμερον διαβεβαίωσε ότι οι επιστροφές της χώρας του είναι άθικτες, τα ολλανδικά μέσα ανέφεραν ότι οι περικοπές μειώθηκαν λιγότερο από το αναμενόμενο, κερδισμένη ήταν σε αυτόν τον τομέα και η Δανία.
Η πολύωρη διαπραγμάτευση εντός και εκτός της αίθουσας της Συνόδου Κορυφής κατέληξε σε μια νίκη στα σημεία του Βρετανού πρωθυουργού Ντέιβιντ Κάμερον. Η γραμμή του για λιτότητα πέρασε έναντι της θέσης του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Η γαλλική πλευρά συμφώνησε τελικά ίσως σε περισσότερες περικοπές από όσες θα επιθυμούσαν. Τα γαλλικά μέσα, αναφέρει ο Guardian, δεν έδειχναν ενθουσιασμένα από την επίδοση του προέδρου, ο ίδιος μιλούσε πάντως για «καλό συμβιβασμό». Ο Ολάντ παραδέχτηκε ότι ο προϋπολογισμός δεν είναι ιδεώδης για αυτόν και προσπάθησε να δείξει ότι η τελική απόφαση ήταν θέμα ισορροπίων: «Η ευθύνη μου ήταν να προωθήσω ό,τι νόμιζα ως ήταν καλύτερο με δεδομένες τις περιστάσεις».
Παρά τις μαραθώνιες συνομιλίες, τα εμπόδια είναι μπροστά για την τελική έγκριση του προϋπολογισμού που μπορεί να αργήσει αρκετούς μήνες.
Το Ευρωκοινοβούλιο διά του προέδρου του Μάρτιν Σουλτς εξέφρασε τις αντιρρήσεις του. Ο προϋπολογισμός θα προκαλέσει έλλειμμα το οποίο δύσκολα θα χρηματοδοτηθεί, έλεγε, απειλώντας με βέτο. Ταυτόχρονα ευρωβουλευτές φέρονται να εκφράζουν την αντίθεση τους στις πολιτικές λιτότητας του προϋπολογισμού.
Πηγή