_0_.jpg)
Δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα ασκήθηκε χθες κατά του πρώην υπουργού Τάσου Μαντέλη, στον οποίο απαγορεύθηκε η έξοδος από την χώρα. Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών απήγγειλε την κατηγορία σε βάρος του πρώην υπουργού, με βάση την κατάθεσή του στην Εξεταστική επιτροπή της Βουλής, κατά την οποία ο κ. Μαντέλης παραδέχθηκε ότι το 1998 είχε λάβει από την Siemens ως «χορηγία» το ποσό των 200 χιλιάδων μάρκων.
Τα ανωτέρω θα ακούγονταν απολύτως λογικά αν δεν υπήρχαν το Σύνταγμα και ο Νόμος περί Ποινικής Ευθύνης των Υπουργών. Το μεν Σύνταγμα, άρθρο 86, ορίζει:
«Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».
Και περαιτέρω
«Η βουλή μπορεί να ασκήσει την αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτική συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος».
Επομένως, οι όποιες ποινικές ευθύνες βαραίνουν τον Μαντέλη για αδικήματα που διεπράχθησαν το 1998 και το 2000 δεν μπορούν να διωχθούν μετά τον Ιούνιο του 2001.
Βεβαίως, η τακτική δικαιοσύνη θα μπορούσε να κυνηγήσει τον Μαντέλη εφόσον παρέβη τον νόμο περί πόθεν έσχες ή διέπραξε φορολογικό αδίκημα μετά το 2000, όταν δεν ήταν πια υπουργός.
Τι λέει όμως ο απαράδεκτος Νόμος περί Ποινικής ευθύνης Υπουργών;
«Πλημμελήματα ή κακουργήματα που τελούνται από Υπουργό κατά την άσκηση των καθηκόντων του, εκδικάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού από το κατ’ άρθρο 86 του Συντάγματος Ειδικό δικαστήριο, ακόμη και αν ο Υπουργός έχει παύσει να έχει την ιδιότητα αυτή».
Και περαιτέρω:
«Οι αξιόποινες πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 1 παρ.1 του νόμου αυτού (ανωτέρω) παραγράφονται με τη συμπλήρωση πέντε (5) ετών από την ημέρα που τελέστηκαν».
«Δεν επιτρέπεται προκαταρκτική εξέταση, ποινική δίωξη, προανάκριση ή ανάκριση κατά Υπουργού, για τις αξιόποινες πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 1 πα.1, χωρίς προηγούμενη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής».
Άρα ο κ. Μαντέλης μπορεί να τιμωρηθεί μόνο στις εξής περιπτώσεις:
1. Με την άσκηση δίωξης για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα μετά το 2000 που δεν κατείχε υπουργικό αξίωμα.
2. Με κατάθεση αγωγής του Δημοσίου εναντίον του, διεκδικώντας αποζημίωση για τη βλάβη που προκάλεσε στο Δημόσιο.
3. Με την άσκηση δίωξης έπειτα από έρευνα του ΣΔΟΕ για φοροδιαφυγή.
4. Με την ενεργοποίηση του νόμου περί «ευθύνης υπουργών», εφόσον γίνει αποδεκτή η ερμηνεία ότι το αδίκημα της απιστίας που διέπραξε είναι διαρκές.
5. Με την επιβολή των προβλεπόμενων ποινών για τη παραβίαση της νομοθεσίας περί «πόθεν έσχες».
Το ΠαΣοΚ μπορεί εάν θέλει να βρει τρόπο να καταδικάσει τον πρώην υπουργό του και να δώσει αίμα στον λαό.
Συμφέρει άραγε την κυβέρνηση να προβεί σ’ αυτή την ενέργεια;
Η απάντηση κρύβεται στην ομολογία του κ. Μαντέλη στην εξεταστική, ο οποίος διαψεύδει κατηγορηματικά ότι ήταν ο ίδιος ο αποδέκτης ποσού ύψους 10.000.000 μάρκων, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχουν πάρει χρήματα και κάποιοι άλλοι.
Εφόσον ισχύει η παραπάνω ομολογία, στο χώρο του ΠαΣοΚ υπάρχουν και άλλα ονόματα τα οποία δεν μας αποκαλύπτει ο κ. Μαντέλης.
Οπότε τι θα κάνει η κυβέρνηση σε τέτοια περίπτωση;
Ο νοών νοείτω…
Πηγή: Εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ",28/05/10