Η Δήλος χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος σε έκταση αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα και έχει ανακηρυχθεί από το 1990 μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO. Αυτό όμως δεν συγκινεί τους αρμόδιους φορείς για την αξιοποίηση του αρχαιολογικού της χώρου. Το πιο σημαντικό εμπορικό κέντρο της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου με 30.000 κατοίκους το 166 π.χ. πλέον τον 21ο αιώνα φαντάζει περιττό σε συντήρηση, καθώς λόγω κρίσης δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια για την κάλυψη ακόμα και των βασικών αναγκών του αρχαιολογικού χώρου καθώς και του μουσείου, που κρύβει θησαυρούς στις … αποθήκες του!
Κάνοντας μια απλή έρευνα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΤΔΠΕΑΕ, διαπιστώσαμε ότι για την συντήρηση του αρχαιολογικού χώρου της Δήλου έχουν γίνει κάποιες εργασίες από το 1992 (http://www.tdpeae.gr/index.php?ID=QckvjDbdwWCYMRft )και μετά. Ποιά είναι όμως τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων εργασιών;
Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. Εμείς θα ξεκινήσουμε με την συντήρηση και οργάνωση του αρχαιολογικού μουσείου της Δήλου. Δείτε και μόνοι σας τι αντικρίζουν οι τουρίστες με την είσοδό τους στο μουσείο.
Τουλάχιστον εξωτερικά το μουσείο ειναι σε καλή κατάσταση...
Πως αισθάνεστε; Εικόνες ντροπής για όλους μας.
Τι θα πουν οι τουρίστες; Δεν μας ενδιαφέρει αρκεί να πληρώσουν τα 34 ευρώ να επισκεφθούν το νησί και τα 5 ευρώ για τον αρχαιολογικό χώρο. Το ίδιο και εμείς γιατί να διαμαρτυρηθούμε αφού δεν υπάρχουν κονδύλια λόγω κρίσης. Αυτή την καραμέλα χρησιμοποιούμε εδώ και μια δεκαετία για να αποποιηθούμε των ευθυνών μας. Ας αφήσουμε όμως την συντήρηση και να πάμε στην οργάνωση που και γι’ αυτή το άλλοθι είναι πάντοτε το οικονομικό. Στην πρώτη αίθουσα του μουσείου κοιτάζοντας τα εκθέματα ψάχνεις να βρεις τις επιγραφές τους. Οι επιγραφές είναι άφαντες. Ο τουρίστας απλά κοιτάει τα εκθέματα και φαντάζετε τι μπορεί να απεικονίζει το κάθε αντικείμενο που βλέπει. Κι όταν ρωτήσεις τον υπάλληλο για ποιο λόγω συμβαίνει το συγκεκριμένο σκηνικό, θα σου απαντήσει ότι είχαν ξεθωριάσει οι επιγραφές και επειδή ο προϊστάμενος ασχολείται με όλες τις Κυκλάδες, δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να επιληφθεί του θέματος. Και η συζήτηση πάει πάλι στις περικοπές και τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου... Και όλα αυτά σε μια σεζόν άκρως τουριστική που η επισκεψιμότητα του νησιού είναι αυξημένη.
Τουλάχιστον τρεις μήνες το χρόνο κάποιοι αρμόδιοι εάν ενδιαφέρονταν θα μπορούσαν να δώσουν λύση. Αρνούμαι να σχολιάσω την απαράδεκτη συντήρηση του εσωτερικού χώρου του μουσείου. Οι εικόνες άλλωστε μιλάνε από μόνες τους...
Που πάνε άραγε τα κονδύλια σαν προστατευόμενος χώρος από την Unesco; Αν θεωρούν τώρα κάποιοι συντήρηση τους εργάτες που μέσα στον Ιούλιο σκαλίζουν τα χόρτα στα μνημεία για να προστατέψουν τους τουρίστες από τις οχιές, να μας συγχωρέσετε δεν μας συγκινεί το θέαμα, καθώς αυτό έπρεπε ήδη να έχει γίνει.
Πάμε τώρα στο θέμα της γραφειοκρατίας. Και στην Δήλο υπάρχουν τέτοια ζητήματα; θα αναρωτηθεί κάποιος… Και όμως και εκεί μια από τα ίδια. Τι εννοούμε; Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες.
Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά οι δύο μονάδες αφαλάτωσης που εγκαταστάθηκαν στο νησί δεν κατάφεραν να περιορίσουν στο μέγιστο βαθμό την διάβρωση του εδάφους μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, καθώς σε συγκεκριμένα σημεία κοντινών αποστάσεων από τις παράλιες όχθες, το έδαφος έχει μαλακώσει αρκετά δημιουργώντας με την πάροδο του χρόνου μια λασπώδης περιοχή. Οι άθλιες αυτές εικόνες της παραμελημένης Δήλου προκαλούν θλίψη και πόνο για το πώς διαχειρίζεται το κράτος την Πολιτιστική μας Κληρονομιά.
Σίγουρα, ύστερα απ’ όλη αυτή την μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας που κατέληξε με τις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, όλοι επιζητούν πλέον πρώτιστα, την σταθερότητα σε όλα τα επίπεδα που θα δώσει μια βαθιά ανάσα στην κοινωνία μας. Ο νέος κυβερνητικός σχηματισμός, για την ώρα έχει και θα έχει απ’ όσο αντιλαμβανόμαστε αρκετό χρόνο, μια περίοδο χάριτος θα λέγαμε, ούτως ώστε ν’ αρχίσει να ρολάρει. Αυτό είναι αυτονόητο.
