Μάλιστα, πρόκειται για έναν τομέα που διαχρονικά χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια, δηλαδή οι δαπάνες αυτές δεν μπορούν να ελεγχθούν!
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για τα περίφημα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών, τα οποία είναι μια παλιά αμαρτία του ελληνικού κράτους. Ομως, τα στοιχεία που ήρθαν χθες στη δημοσιότητα προκαλούν πολλά ερωτήματα. Το 2009 είχαν προϋπολογιστεί απόρρητες δαπάνες ύψους 18,5 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά τελικά εκταμιεύθηκαν 57 εκατ. Αύξηση 210%! Την επόμενη χρονιά (2010) εκταμιεύθηκαν 68 εκατ. (από 18 που είχαν προϋπολογιστεί). Αύξηση 270%! Και το 2011 (μέχρι σήμερα) έχουν εκταμιευθεί 43 εκατ., ενώ για όλη τη χρονιά είχαν προϋπολογιστεί 34 εκατ.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ προκύπτουν από επίσημα έγγραφα του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο εκταμιεύει τα ποσά. Ομως, σε πολλά από τα έγγραφα αυτά -όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος του Συνασπισμού, που έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία- δεν διευκρινίζεται ποιος ζητούσε τα χρήματα. Απλώς περιλαμβανόταν η διατύπωση «ανάγκη αντιμετώπισης απόρρητων δαπανών του υπουργείου Εξωτερικών».
ΟΙ ΔΑΠΑΝΕΣ αυτές είναι απόρρητες βάσει του νόμου. Και αυτήν την απάντηση έδιναν από το υπουργείο Εξωτερικών, με την προσθήκη ότι συνδέονται με «λόγους εθνικής ανάγκης». Προφανώς, δεν έχει νόημα το ερώτημα πού πήγαν τα χρήματα αυτά, αφού δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί απάντηση. Και με το νόμο!
ΟΜΩΣ, πρέπει να γίνει μία επισήμανση. Τα τρία τελευταία χρόνια η εξωτερική πολιτική της χώρας μάλλον βρίσκεται σε ήρεμα νερά. Δεν παρατηρήθηκε μια έξαρση στα γνωστά εθνικά θέματα (σχέσεις με Τουρκία, Σκόπια κ.λπ.), ώστε να μπορεί να δικαιολογηθεί μια τόσο μεγάλη αύξηση.
ΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, η «εθνική ανάγκη» δεν αφορά τα γνωστά εθνικά θέματα, ανακύπτει το πρόσθετο ερώτημα μήπως τα μυστικά κονδύλια συνδέονται με τις περίφημες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι οποίες έχουν απορροφήσει πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια.
ΜΕΧΡΙ στιγμής η κυβέρνηση απέφυγε να δώσει οποιαδήποτε επίσημη απάντηση στις καταγγελίες αυτές. Θα είναι, όμως, λάθος να προσπαθήσει να την αποφύγει, ποντάροντας ότι το θέμα θα ξεχαστεί μέσα στα τόσα θέματα που κατακλύζουν την επικαιρότητα. Αλλωστε, η ίδια ομνύει στη διαφάνεια.
ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ από τη φύση τους οι δαπάνες αυτές να είναι απόρρητες -εξάλλου μέχρι στιγμής δεν έχει υποβληθεί αίτημα να ανακοινωθεί πού κατευθύνθηκαν τα ποσά- αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι και ανεξέλεγκτες. Να εκταμιεύονται, δηλαδή, ποσά μόνο με υπογραφή ενός υπουργού.
ΛΥΣΕΙΣ υπάρχουν. Μπορεί, για παράδειγμα, μια επιτροπή της Βουλής να ενημερώνεται για τα ζητούμενα ποσά και όχι να αποκαλύπτεται εκ των υστέρων ότι αυξήθηκαν πέρα από κάθε όριο. Σε χαλεπούς καιρούς ποιο μήνυμα στέλνει αυτή η πρακτική;
Πηγή : http://www.enet.gr/