ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ μεταξύ υπουργών και στελεχών του κυβερνώντος κόμματος εκδηλώνονται και στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων, με αποτέλεσμα το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα να βρίσκεται στον αέρα εξαιτίας (και) των εσωτερικών τριβών. Δεν είναι υπερβολή να επισημάνουμε ότι κάθε υπουργός έχει σηκώσει το δικό του «μπαϊράκι», βάζοντας απαγορευτικό για τις ΔΕΚΟ του τομέα ευθύνης του. «Να γίνουν οι αποκρατικοποιήσεις, αλλά όχι στους φορείς του δικού μου υπουργείου» είναι, συνοπτικά, η θέση των περισσότερων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου να επιμένει στην εφαρμογή του προγράμματος και τον πρωθυπουργό απλώς να παρακολουθεί.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ του κυβερνητικού αλαλούμ είναι ότι, μετά την περίπτωση της υπουργού Εργασίας Λ. Κατσέλη, που επιμένει στο ότι τα δίκτυα των βασικών υποδομών πρέπει να παραμείνουν στο κράτος, ήταν η σειρά της υπουργού Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, η οποία έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι ανάμεσα στις ΔΕΚΟ που μπορούν να πουληθούν δεν μπορεί να είναι η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η εταιρία φυσικού αερίου.
ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ, στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων προσκρούει περισσότερο στην έλλειψη πολιτικής βούλησης από πλευράς κυβέρνησης, αφού σκοντάφτει στο βαθύ ΠΑΣΟΚ. Και, από ό,τι φαίνεται, είναι δύσκολο να υλοποιηθεί, εφόσον κάθε υπουργός οχυρώνεται πίσω από το χαρτοφυλάκιό του και αρνείται να δεχθεί την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών που εποπτεύει ο ίδιος. Τη λύση, όμως, τελικά, θα τη δώσει, και στην περίπτωση, αυτή, η Τρόικα.