Ο Πρωθυπουργός της χώρας, που προ των εκλογών διαβεβαίωνε ότι «υπάρχουν λεφτά» και ότι δεν χρειάζονται επώδυνα μέτρα, τώρα σύρεται στην λήψη μέτρων τα οποία λαμβάνει με δόσεις. Λέγοντας μάλιστα ότι αυτά δεν τον εκφράζουν ιδεολογικώς, αλλά τα λαμβάνει διότι του το επιβάλλει η ανάγκη.
Η υποκρισία και οι ψεύτικες υποσχέσεις του ΠαΣοΚ αποκαλύπτονται από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του. Απέδειξε ότι, τα χρήματα για να σωθεί η οικονομία υπάρχουν στα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων, των συνταξιούχων και των μισθωτών. Ο Ελληνικός λαός το εμπιστεύτηκε και του έδωσε την πλειοψηφία, μη γνωρίζοντας ότι στο τέλος αυτός θα πληρώσει τα βάρη της οικονομίας.
Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν σας επισυνάπτουμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα του ΠαΣοΚ:
Ο κ. Παπανδρέου ήταν αυτός που, προεκλογικά, στη Συνέντευξη Τύπου προς τους Εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (30.09.2009) έλεγε:
«Κάποιοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με το πάγωμα μισθών και συντάξεων. Κάνουν μεγάλο λάθος. Η Νέα Δημοκρατία, πρόσφατα, πάγωσε τις αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, που έχουν πάνω από 1.700 ευρώ. Προφανώς, αυτοί θεωρούν ότι ο δημόσιος υπάλληλος που παίρνει 1.700 ευρώ είναι πλούσιος. Αυτό θα πνίξει περισσότερο την οικονομία, θα παγώσει ακόμη περισσότερο την οικονομία».
Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου ήταν αυτός που, προεκλογικά, σε Συνέντευξή του (29.09.2009), είχε αναφέρει:
«Δεν έχει βγει ποτέ καμία οικονομία από την ύφεση αφαιρώντας πόρους απ' την οικονομία, παγώνοντας τους μισθούς και αυξάνοντας τους φόρους. Είναι μία συνταγή καταστροφής».
Ο κ. Παπανδρέου ήταν αυτός που, μετεκλογικά, στη Συνέντευξη Τύπου, μετά τη λήξη της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (11.12.2009), διαβεβαίωνε τον Ελληνικό λαό ότι δεν θα ληφθούν «…σκληρά μέτρα απέναντι στον κοσμάκη, στο συνταξιούχο και στο μισθωτό».
Αντ’ αυτών μετά από πέντε μήνες η Κυβέρνηση εξαγγέλλει σκληρά και άδικα μέτρα, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες για την οικονομία, καταδεικνύοντας έτσι την ανεπάρκειά της.
Το μίγμα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής του ΠαΣοΚ, οδηγεί σε μια παρατεταμένη βαθιά ύφεση, καθώς προκαλεί μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, αύξηση του πληθωρισμού, επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας και το μέλλον, να φαντάζει δυσοίωνο για τη χώρα.